رواية فهد الصعيد والهاربه المجنونه الفصل الثاني عشر 12 بقلم ندى المزين

رواية فهد الصعيد والهاربه المجنونه الفصل الثاني عشر 12 بقلم ندى المزين

البارت الثاني عشر

part…( الثانى عشر ) ❤
نظر الكل لكلام عزام بصدمه واولهم ماهر و يارا فقال خليل بغضب جحيمى = ازاى الحديد ده عاد يا كبير البلد…بجا تخطفو عروستى و تچوزها لابن اختك اكده عادى 😡.
عزام بصرامه = ايوا يا خليل…واعمل حسابك الحديد لسه مابنا طويل جوى على قلت ادبك ده عاد…بس بعدين…اما دلوقت تخرچ من اهنه و تقول للبلد كليادها ان انهارده كتب كتاب و دخلت ماهر ابن اختى المرحومه على الدكتوره يارا…اظن حديدى مافهوم يا خليل؟
خليل بغضب = مافهوم يا كبير البلد…بس اللى چاى مش هيعچبكم واصل يا كبير البلد…انا هفرچكم يا اولاد العزيزه انا هعمل ايه؟
فهد بصرامه = اتحدد على ادك يا خليل…لانك عارفنا زيين…فخاف على حالك و امشى من اهنه…بدل ما نحطك فى راسنا و سعدها هيكون حالك العن من حال عيلت الهريدى يا خليل التقهلاوى.
نظرت سحر و هناء لفهد بغيظ و شر فنظر خليل لفهد بغيظ و تركهم و غادر ففعلآ هوا مش اد غضب عيلت العزيزه فذهبت دنيا ليارا بسرعه ولكن فجأه ذهبت هناء لدنيا بغضب و مسكت اديها…
وقالت = ادمك ادم النحس على الدار يا عروسه…وبسببك انتى و اختك دى…كسبنا عداوه چديده مع خليل التقهلاوى…من تحت راصك يا خرابت البيوت.
مسك فهد ايد هناء وبعدها عن دنيا بغضب وقال = هناء اذا متكتمتيش عاد و اخدى امك و طلعتى على اوضك دلوقت حالآ…ليمين تلاته لتكون طالق بالتلاته
نظرت هناء لفهد بغيظ و لدنيا بحقد و راحت اخذت امها بغيظ و طلعت على غرفتها بنظرات تمتلأ بالشر للكل…
فقالت فوزيه = ايه اللى انت قولته ده يا عزام عاد للزفت خليل ده عاد.
عاصم = انت عارف زيين يا عمى ان خليل هيروح ينشر الحديد ده فى البلد كليدها.
عزام ببرود = ما انا فعلآ عاوز الخبريه دى ينتشر فى البلد كليدها يا ابن ابنى.
ماهر بدهشى = ازاى يعنى يا عمى الحديد ده؟
عزام بصرامه = يعنى هتكتب كتابك على الدكتوره بليل فعلآ يا ماهر و الدخله كمان هتكون انهارده.
ماهر و يارا بصدمه = ايييييه 😳😳.
دنيا بصدمه = يعنى ايه الكلام ده يا عمى.
عزام بهدوء = ده الصوح يا دنيا يا بنتى…ابوكى له چه اهنه و اخد اختك بالقانون و چوزها لخليل مش هيكون لينا اي صلت حق اننا نمنعه حتا.
يارا بضيق = انا اسفه لمقطعت كلامك حضرتك…بس انا مش متجوزه من حد و همشى من هنا و انا هقدر احمى نفسى كويس من بابا و من خليل.
عاصم بهدوء = بس عمى معاه حق يا انسه يارا…ده الحل الوحيد لابعادك عن شر خليل.
يارا بغيظ واصرار = وانا مش موفقه يعنى مش موافقه 😡.
فى الامس…
= بارك الله لكما و بارك عليكما و جمعه بينكما فى خير…برفاء و البنين.
رفع المأذون المنديل من على ايد يارا و ماهر و يارا تنظر لماهر بغيظ شديد و ماهر ينظر لها ببرود…
فقالت چليله = مبروك يولاد.
يارا و ماهر = الله يبارك فيكى يا عمه.
يارا بغيظ = قال يبركولى قال…دول المفرود يعزونى.
ماهر برفع حاجب = ليه متچوزه مـ*ـيت ولا ايه يابت.
يارا بحده = بت فى عينك يا شيخ…بص بقا انا قبلت الجوازه دى على عينى…لو كنت بقا مفكر نفسك متجوز بجد و تمارس حقوقك الشرعيه فانسى يا بابا…عشان لو فكرت تقرب منى هتشوف وش مش هيعجبك…انت فاهم ولا لا.
ماهر بتحدى = والله دى حاجه تخصنى…لو كنت عاوز احول الچوازه دى بجد ولا على الورق و بس يا يويو…بس اوعدك لو ناوى اعمل ده فعلآ اكده…فشرستك ده مش هتوقفنى فى حاچه يا حلوه 😉.
يارا بغيظ شديد = واضح انك اخد قلم فى حالك…وانا بقا اللى هفوقك من القلم ده يا عنيه…بس بينى و بينك…عشان قدام الناس مش هعرف اعلمك الادب كويس هه.
وجت يارا تمشى راح ماهر شدها لحضنه جامد وهيا بتحاول تبعده بغيظ شديد و صدمه من جرأته فى احتضنها امام الكل…
فهمس ماهر فى ودنها بتحدى وقال = بلاش تقولى حديد انتى مش ادو يا قلبى…لانى مهما عملت محدش هيقدر يقولى حاچه…لانك ببصاده مراتى يا حلوه…فمتخلنيش اعند معاكى واخلى چوزنا بچد و چدانى…ومش هتقدرى تمنعينى يا قلبى وقتها…مافهوم.
وبعت ماهر عنها بغمزه و يارا تنظر له بغيظ شديد وهيا هاين عليها تمسكه تضربه من شدت غضبها منه…
فقال فهد لدنيا = مالك يا دنيا…سكته ليه اكده؟
دنيا بضيق = ولا حاجه…انا طلعه اوضتنا لانى تعبانه شويه.
وتركته دنيا و مشت و فهد ينظر لها بتنهيده عاليا فقتربت فوزيه منه وقالت = روح لمراتك يابنى…اكيد زعلانه على نفسها و على اختها من اللى بيحصل ده كلو.
اومأ فهد لوالدته و طلع لدنيا و هناء تتابعهم بحقد و غل يملأ اعينها وهيا بتفكر فى خطتها اللى هتخلص بيها من دنيا و اختها فطلع فهد للدور الثانى و مسك ايد دنيا…
وقال = راحه فين يا دنيا…مش كنت بتحدد معاكى تحت.
دنيا بضيق = عن اذنك يا فهد سيب ايدى…وسبنى دلوقتي لانى مش فايقه لأي كلام حاليآ.
فهد بصرامه = لع يا دنيا هتقولى مالك…يلا قولى.
دنيا باختناق = هوا ماهر وافق يتجوز اختى ليه؟
فهد باستغراب = عشان يقدر يحمى اختك من شر خليل و ابوكى.
دنيا بشك = والله ولا اتجوز اختى عشان يخلف منها هوا كمان…زى ما انت عملت معايا…بحجت الحمايه.
فهد برفع حاجب = ومين قالك عاد يا دنيا انى متچوزك عشان الخلفه و بس؟
دنيا بدموع فى اعينها قالت = امال عشان ايه كمان؟
حط فهد اديه على خد دنيا وقال بابتسامة عاشق = عشان بحبك كمان يا دنيتى ❤.
دنيا بدهشى = فهد أأنت قولت ايه 😳.
فهد بغمزه = امممم واضح اكده انك مش بتفهمى لغة الصعيد زييين طب لو قولتلك بالأنجلش هتفهميها 😉؟
دنيا بسعاده لا توصف = جرب حظك وشوف.
اقترب فهد من شفا*يف دنيا و همس امام شفا*يفها بعشق يملأ قلب ذلك العاشق لتلك المجنونه اللى خطفت قلبه من اول نظره…
وقال = I love you ❤ دنيتى.
فرحت دنيا بشده من اعتراف فهد لها بعشقه فقترب فهد منها اكتر بهيام ولكن فجأه جت هاتمت اللذات و مفرقت الجمعات هناء بحقد و غل يملأون اعينهم…
وقالت بغضب = عال عال يا چوزى…بجا مش خچلان من جالك يا راچل…واقف اكده مع الست هانم عينى عينك بالوقاحه دى عاد فى الترقه.
فهد بصرامه = احضرمى حالى يا هناء…بدل ما اقطعلك لسانك ده.
ومسك فهد ايد دنيا و ذهبو من تانى للاسفل فقالت هناء بشر = ماشى…بجا بتحبها يا فهد…انا بجا هرچعك خاتم فى صباعى من تانى…وبعدين هاخليك تكره حببت القلب واحده واحده…وبعد اكده هخليك تترحم عليها ههههههههه و ده قريب جدآ يا راچلى 😈.
فى الاسفل…
قال عزام = يلا بجا يا ماهر…خد مراتك على اوضتكم يلا…وانت عارف عاد ايه اللى هيحصل…الناس مستنيه برا البشاره يا ماهر.
يارا باستغراب = بشارت ايه دى؟
ماهر لها بغموض = دلوقت تعرفى.
واخذ ماهر يارا و طلعو إلى غرفتهم و يارا مش فاهمه حاجه خالص و هيا بضور باعينها على دنيا ممكن تفهم منها فيه ايه ولكن ملقتهاش…
فقالت صفيه لزهراء = صعبان عليا جوى حال البنتين دوول يا زهراء.
زهراء بتنهيده = وانا كمان…بس متأكده ان فهد و ماهر هيعوضوهم على حاچات كتير انحرمو منها المساكين دول يا صفيه.
چنات بتفكير = فكرك اكده؟
زهراء = اممم متأكده من حديدى ده…وبكره تشوفى.
عز لعمه بابتسامه وهوا ماسك ايد زهراء = صوح يا عمى…قريب جدآ هتكون چد…زهراء حامل.
فرح الكل بشده و بدأو يباركو لعز و زهراء بسعاده لا توصف لهم و نزل فهد و دنيا و بركو لهم هم كمان و دنيا قلقانه بشده على اختها بعد ما عرفت انها طلعت مع ماهر لغرفتهم…
فى جناح ماهر…
كان ماهر يقف امام الشباك وهوا ينظر للناس اللى منتظرين البشاره بضيق شديد فقتربت يارا من ماهر…
وقالت بتوتر = يعنى ايه اللى قال عمك عليه تحت ده بالظبط؟
ماهر بدون ان ينظر لها = يعنى مش عارفه!!
يارا بتعجب = لأ معرفش.
ابتسم ماهر بخبث = ويستحسن متعرفيش يا قلبى.
وراح ماهر نحو الطاوله و جاب السكـ*ـينه من على صنية العشا و يارا تتابعه بتعجب فراح ماهر مره واحد معور ايده و عمل كما عمل فهد جاب مفرش السرير و غرقه بد*مه و راح جاب علبت الاسعفات و لف جرحه بسرعه و راح رفع الملايه امام اعين يارا…
وقال = اهه دى البشاره اللى بيتحدد عليها عمى يا دكتوره.
ديقت يارا اعينها بعدم فهم لحد ما ركزت شويه ففتحت يارا اعينها بصدمه و تحول وجهها تمامآ للون الاحمر من شدد خجلها…
وقالت = أأنت بتهزر صح…ازاى الكلام ده؟
ماهر بهدوء = احنا عندنا اكده…عشان حديد الناس…چاي ليكى اهو.
وتركها ماهر و خرج فزفرت يارا بقو*ه وقالت بخجل شديد = ومال الناس بحاجه زى دى ان شاء الله…يالهوى يابا رشدى…منك لله يا خليل الكـ*ـلب…لو مكنتش جبتنى من عند خالتى كان فادى دلوقتى مش متجوزه اخينه ده…تك نيله مز و هايف و قليل الادب 🤣.
( مش ملحظين ان خليل ابو كرش المعفن ده ادعى عليه كتير اوى فى الروايه 😂😂😂 )
لتشهق يارا بخضه عندما استمعت لصوت ضرب الرصا*ص فاترعبت يارا بشده و راحت جالسه فى زاويت الغرفه و هيا حطه اديها على ودنها وهيا بتترعش بشده و خوف فدخل ماهر للغرفه و صدمه بشده عندما لقا يارا بتلك الحاله فجره ماهر عليها بسرعه…
وقال = يارا…يارا مالك…فيكى ايه؟
يارا برعب = الرصا*ص الرصا*ص هيمو*تونى خليل و بابا هيمو*تونى انا و دنيا…هما قالولى كدا 😭.
اخد ماهر يارا فى حضنه جامد وقال بصوت حنون = متخفيش يا يارا محدش هيقد يأذيكى طول ما انتى معايا…انتى و دنيا فى امان خلاص ومحدش هيقدر يقرب ليكم واصل.
يارا وهيا مسكه فى ملابس ماهر برعب = تو توعدنى.
باسها ماهر من رأسها وقال = اوعدك…يلا بجا قومى غيرى خلجاتك.
وساعد ماهر يارا عندما قامت و يارا سانده فيه فوصلها ماهر لحد باب الحمام…
وقال بمرح = ايه رأيك لو اسعدك فى خلع خلجاتك احسن.
يارا بحده = امشى ياض من هنا…متخفش ليا ادين و رجلين اساعد بيهم نفسى…يلا امشى.
ماهر بضحك = هههههههه انتم يا ستات عملين زى القطط تاكلو و تنكرو ههههه…ما انتى كنتى لسه فى حضنى من شويه و حتا كنتى ماسكه فيه جوى جوى يا روحى.
يارا بكسوف = والله العظيم انت انسان رخم و بارد هه بقا.
و رزعت يارا الباب فى وجه ماهر بغيظ وهيا تستمع لضحك ماهر عليها بشده فابتسمت يارا برقه…
وقالت وهيا ترفع شعرها خلف ودنها بخجل = مجنون ده ولا ايه 😄.
وبعد وقت خرجت يارا من الحمام وهيا تردتى بچامه مريحه كانت دنيا تركاها لها فى الحمام لحد ما تجبلها هدوم فلقت ماهر نايم على الفراش…
فقالت ببرود = انت ياللى نمت انت؟
ماهر بضيق = نعم يابت.
يارا بحده = بت لما تبتك يا شيخ…انا اسمى يارا يارا…مش بت…وبعدين انا هنام فين ان شاء الله؟
ماهر بمكر = على السرير.
يارا برفع حاجب = افندم…تقصد جانبك…ده من رابع المستحلات.
ماهر ببرود = اذا كان عچبك…بس ياريت تقفلى النور ده بجا…عشان تعبان و عاوز انام.
يارا بغيظ شديد = حقا انسان بارد و مستفز.
ماهر برفع حاجب و خبث = انتى هتنامى ولا اقوم امارس حقوقى الشرعيه احسن يا قمر.
يارا بسخريه = ياريت تتكلم على ادك يا بابا.
ماهر بمكر = ما بلااااش.
ربعت يارا اديها تحت صدرها وقالت بشجاعه = مبخفش على فكره.
ابتسم ماهر بخبث وقام من على الفراش فجأه وهوا يقترب منها ببطء وهوا يقول = امممم تمام…وانا بقول لو نخلى چوزنا رسمى احلا يا يويو.
راحت يارا بسرعه للجها الاخره من السرير وقالت بسرعه = انا بقول احسن لو تنام…مش انت بتقول تعبان و عاوز تنام…نام نام يلا.
ونامت يارا على ضرف الفراش و غطت نفسها بالكامل فضحك ماهر بشده على تلك المجنونه و نام على ضرف السرير التانى وهم عطيين ضهرهم لبعض…
فقال ماهر بمشاكسه = يا بت.
نفخت يارا بغيظ وقالت = يا نعم.
ماهر بابتسامه = تصبحى على خير.
يارا برفع حاجب = وانت من اهل الخير.
فابتسم ماهر وغمض عيونه وقال لنفسه = رخمه 😜…بس جميله بنت الايه 🥰.
يارا لنفسها = مستفز 😠…بس عسول 😄.
فى جناح عاصم…
كانت صفيه بتأخذ شاور بكل تعب و بعد ما انتهت صدمت عندما اكتشفت انها نست تجيب ملابس لنفسها…
فقالت بغيظ = غبيه انتى يا صفيه…ازاى تنسى خلجاتك…هتطلعى ازاى دلوقتي يا هبله اففف.
فراحت صفيه لفه المنشفه حولين جسدها العارى و راحت فتحه باب الحمام حاجه بصيده و نظرت للخاجه بتوتر وهيا بتنده على عاصم…
= عاصم…عاصم انت اهنه…عاصم…افففف الحمدلله مش موجود.
فأطمنت صفيه عندما ملقتش عاصم فى الغرفه فخرجت بسرعه وهيا تتجه نحو الدولاب وهيا مسكه ضرف المنشفه عشان متقعش منها وكانت بتحاول تيجب لها هدوم بسرعه قبل ما عاصم ييجى ولكن فجأه شهقت صفيه بخضه عندما حاوض عاصم خصرها من الخلف و حط ذقنه على كتفها العارى…
فقالت صفيه بتوتر = ع عاصم…أأنت اهنه؟
عاصم بمشاكسه = لع مش اهنه…انا هناك فى عالم تانى يا قلبى.
صفيه بتوتر و خجل شديد = ط طب ممكن تبعد ع عنى.
عاصم بهيام = لع انا زيين اكده.
بدء جسد صفيه يرتجف تحت ايد عاصم بشده فقالت بتوتر شديد = عااااصم بجا…لو سمحت باعت بجا.
لفها عاصم له وهوا ينظر لاعينها بعشق و قطرات الماء تنزل على وجهها فقترب عاصم منها اوى وهوا ساند جبهده على جبهدها و صفيه مغمضه عيناها بتوتر شديد و خجل ففجأه شهقت بدهشى عندما نزع عاصم المنشفه عن جسدها و رماها بعيد عنهم باهمال وهوا مزال ساند جبهدو على جبهدها…
فقالت صفيه بصدمه = عاااااصم.
عاصم بعشق = عيونه.
دارت صفيه جسدها العارى بيديها و هيا تنظر يمين و يسار وهيا تعصر على حاجه تدارى بيه جسدها بتوتر شديد وخجل وجت صفيه تجرى بسرعه ففجأه شدها عاصم لحضنه بقو*ه كأنه يريد زرعها داخل عضامه و همس فى ودنها بحب…
وقال = متحوليش تبعدى عاد…لان دى مكانك يا صفيتى
لمعت الدموع فى اعين صفيه فقالت = متأكد ان ده مكانى انا يا عاصم؟
عاصم بعشق = طبعآ متأكد يا نن عيون عاصم.
نظرت له صفيه بزهول وقالت = عاصم أنت زيين؟ انت واعى للى بتعمل و بتقولى دلوقت.
ضحك عاصم بشده وراح مسك وجه صفيه و فجأه التهم شفا*يفها بعشق و شغف و رغبه فاستسلمت له صفيه بكل ذره من كينها فراح عاصم شال صفيه ووضعها على الفراش وووو🤫🤫🤫( لتسكت شهرزات عن الكلام الغير مباح و تصبح صفيه واخيرآ زوجة عاصم قولآ و فعلآ )
وبعد مده طويله كانت صفيه نيمه بعدم تصديق على صدر عاصم العارى وكان عاصم ضاممها بيد و اليد الاخره حطتها تحت رأسه بشرود فرفعت صفيه اعينها باختناق شديد عندما لقته شارت بهي الطريقه…
فقالت = ندمان…مش اكده 🥺؟
نظر لها عاصم بتعجب ليصدم عندما يرا دمعها نازله فلفت صفيه الغطا عليها وجت تقوم وهيا تبكى ولكن يد عاصم منعتها و هوا يضمها من تانى وهوا مصدوم منها فنظرت له صفيه بكبرياء…
وقالت بدموع = بص لو ندمان على اللى حصل…فاعتبرها غلطه و خلاص…او نزوه…انا عارفه انى مش هيكون ليا حتا چوا قلبك زى نچلاء وان انا يعنى عيله صغيره و مش چميله فى چمال نچلاء…وانك مش مبسوط معايا 😔.
صدم عاصم بشده من كلام صفيه فالغبيه دى مفكره انها لم ترضيه كأمرئه…؟؟ حقآ فأنها بالفعل طفله حمقاء و غبيه فحضنها عاصم صفيه جامد…
وقال = ليه بتقولى اكده عاد؟
صفيه بدموع = أأنا عارفه انك بتحب نچلاء اوى…وانك عمرك ما فى يوم هتحبنى زيها واصل…بس انا كنت طمعانه فى كرمك…انك تعطينى حتا صغيره فى قلبك لتكون ليا…ممكن يا عاصم 🥺.
نظر لها عاصم بزهول من كلمها و بزاد عندما قالت ( انك تعطينى حتا صغيره فى قلبك ) ولم تعلم تلك الهبله انها اصبحت تمتلك قلبه بالكامل وهي النكره اللى اسمها نجلاء لا عادت تعنينه شيئآ
فقترب عاصم من صفيه و التهم شفا*يفا بكل عشق و تملك فشعرت صفيه ان عاصم يأخذ رحهها فى هي القبل ثم و اخيرآ بعت عاصم عن صفيه فعادت صفيه تتنفس و صدرها يعلو و ينزل من قو*ة قبلت معشقها فحرك عاصم اصابعه على شفا*يف صفيه المتورمه…
وقال بعشق = ودى تسبت ليكى يا صفيتى انى بعشقك يا هبله ❤.
نظرت له صفيه بصدمه وقالت = ايييه…بتقول ايه يا عاصم.
عاصم بعشق = بقولك بعشقك يا صفيتى…ومافيش فى قلبى إلا انتى و بس…و نچلاء معدتش فى حياتى اصلآ من زمان…واللى فى قلبى دلوقت انتى وبس يا صفيه.
نزلت دمعوع صفيه بعدم تصديق فحضنت صفيه عاصم جامد وقالت بسعاده = انا مش مصدقه حالى…أأنت بجد بتحبنى؟
عاصم بعشق وهوا ضامم صفيه بعشق = ايوا بعشقك يا قلبى والله.
فاخيرآ اتجمع العشقان فى بحار عشقهم الذى انحرمو منها لوقت طويل جدآ ولكن فى الاخر جمعهم القدر ( فماذا الذى يخبأ لهم القدر لذلك العاشقان 🤷🏻‍♀️ )…
..★ لينتهى ذلك اليوم عن جميع ابطلنا بحلوه ووحشته و كل حبيبه مع حببها فى اجمل لحظات تجمع العشاق وهيا تعلم ان فى امان و راحه لانها اصبحت مع سندها و مصدر حمايتها فى الحياه الذى جمعتهم ببعض ★…
بعد مرور يومين…
فى فلا احمد الهريدى…
سحر بشر = لازم نتصرف يا احمد…بنتنا بتشوف المر فى صراية عزام العزيزه…بجا ابن عزام يتچوز حتة البت دى و يبعد اكده عن بنتى.
احمد بغضب = ما انا قولتلكم كتييير نفذو الخطه و فهد العزيزه هيكون خاتم فى صبعها…بس انتم اكده سيبينه لحد ما بنت البندر تاخد فهد العزيزه ليها…ويضيع كل اللى بنتك عملته فى السنين اللى فاتت دى عاد.
سحر بغيظ = انت بتعصبنى يا احمد ولا بتهدينى عاد…هناء ماشيه على الخطه بالملى…بس المشكله ان من ساعة ما اتچوز فهد البنت دى وهوا مقربش من بنتك واصل…ولو فهد مقربش من هناء…اكده الخطه مش هنعرف ننفذها واصل يا احمد.
احمد بلا صبر = طب و الحل دلوقت يا اذكا اخواتك…هتعملى ايه لتوصلينا عاد لعقود ملكيات العزيزه.
سحر بتفكير = لازم تصبر يا احمد…صبرنا كتير و معدش إلا القليل…بكره نملك بأدينا كل شئ تملكه عيلت العزيزه 😈.
احمد بخبث = بتمنه ده بفارغ الصبر يا سحر…عزام العزيزه و اولاد العزيزه الخمسه دمرولى علتى بالكامل…خلصو على كل رچالت علتنا و قتلو*لى اخوى…بس ودينى لادمرهم واحد واحد.
ومسك احمد ايد سحر وقربها منه وقال = وحرمهم هشغلهم خدمات يخدمو تحت رچلينك يا قلبى انتى و بنتنه ههههههههههه.
سحر بشر = هههههههههههه احنا عملنا كتير جوى يا احمد لنوصل لحقنا…قتـ*ـلنا حسين و طاهر و بعدنه واحد اخد بنات چليله ساعد ما اكتشفنا ان حسين الكـ*ـلب نقذهم من المو*ت…عشان تفضا الساحه لبنتك لما لقينا سى فهد مهتم بنور بنت چليله…بس اكتر من اكده مش هنعرف عاد.
احمد بعضب = المشكله ان الزفت حسين لما فاق من الغيبوبه كان فاكر كل حاچه…بس مش هخليه يعيش يوم واحد على وش الدنيا…اول ما نچيب اوراق الملكيه و نقـ*ـتله.
سحر بمكر = هوا و بناته…متنساش 😈.
احمد بتعجب = ليه…هونتى عارفه مكان بناته عاد.
ضحكت سحر بأعلا صوتها وقالت = هههههههه لع و عيشين معانا فى نفس الدار كمان تصدق ههههههههههه…و العچيبه ان امهم و اخوهم معرفهوش واصل ههههههههههه.
احمد باستغراب = سحر فهمينى عاد…كيف يعنى بنات چليله و حسين عندكم و مين هما عاد؟؟
سحر بخبث = هه بنات چليله و حسين…هما دنيا و يارا يا احمد يا هريدى ههههههههه
احمد بصدمه = اييييه 😳.
سحر بضحك = هههههههههه ايوا يا احمد…دنيا و يارا هما هما نور و ملك بنات حسين و چليله…تعرف عرفت كيف.
احمد بدهشى = كيف عاد؟
سحر بغيظ = بعد ما فهد اتچوز دنيا بدأت احس بحاچه غريبه من نفس الشبه مابين نور و دنيا…مع ان نور كانت ساعدها 6 سنين قبل ما تختفى…ولكن نفس الملامح فاخد من دنيا شعرايه ومن چليله شعرايه و اخد من حسين كمان شعرايه وودتهم للمعمل التحليل و طلعت بنتهم نور يا احمد…حتا لما جت السنيوره يارا عملت نفس العمله و طلعت هيا كمان ست ملك و اكده كانت ليليليلااااه ههههههههه و المفاجأه ان دنيا و يارا يطلعو بنات چليله و حسين و اخوات عاصم ههههههه…شفت المفاجأ الچنان هه.
احمد بشر و خبث = ده اللى چاى دمار للكل بحق و حقيقى هههههههههه 😈.
فى صراية العزيزه…
خرجت دنيا من عند زهراء و كانت ذاهبه للاسفل و فى الاثناء دى كانت هناء طالعه من على الدرج فجت دنيا تتجاهلها ولكن توقفت هناء اممها بنظرات خبيثه…
وقالت = كيفك يا ضرتى.
دنيا بملل = يووووه ده انتى قديمه اوى يا هنؤه…احنا حالين فى سنة 2025…يعنى دلوقتي الضراير بيبقو اصدقاء و اخوات و بيمو*تو فى بعض مووو*ت…لدرجت انهم بيفضلو ليل نهار يفكرو انهم يعملو ايه ليكسبو رجلهم (ثم كملت بصوت واطى قليلآ = عشان الرجاله معدش ليها امان و ممكن فهد فى يوم يدخل علينا ياختى بالتالته و الرابعه كمان.
هناء يتفكير فى كلام دنيا = فكرك فهد ممكن يتچوز تانى.
دنيا بخبث = ايوا طبعآ…ده راجل و لما يلاقى فيه تأثير فى مرتاته اكيد فى يوم هيروح يتجوز التالته لترضيه كاراجل ياختى هه.
فضلت هناء تفكر فى كلام دنيا لحد ما ديقت عينها بغيظ وقالت = اياااااك هه مابلاش الحبتين دول عليا يا دنيا…لان الحديد الماسخ ده ميشغلش بالى بأي ذرت اهتمام…هه نستينى كنت جايه اقولك ايه عاد.
دنيا برفع حاجب = هه و ياترا عاوزه ايه منى يا هنؤتى بالظبط؟
هناء بمكر = ياترا انهارده ايه…افف مش فاكره واصل.
دنيا بملل = انهارده الخميس يا هناء…خلاص عرفتى.
هناء بخبث = امممممم كنت عاوزه اقولك…انك تعملى حسابك ان فهد مش هيبات معاكى الليلاتى عاد يا قلبى.
دنيا بغيظ = و ده ليه ان شاء الله؟
هناء باستفزاز = ده لان چوزى انهارده هيكون معايا انا…فقولت اقولك عشان يعنى لو كنت عامله حسابك ان فهد هيبات معاكى الليلاتى ههه.
دنيا بتحدى = والله…طب هنشوف 😏.
هناء بشك = هنشوف ايه عاد ان شاء الله؟
دنيا بخبث = ولا اي حاجه…انا نازله بقا عشان ماما الحجه عوزانى…عن اذنك يا هنؤه ههههه.
ونزلت دنيا و هناء تنظر لها بشك فقالت دنيا بخبث = هه حان الوقت لاكون مدام فهد العزيزه يا هنؤه…ومش هسمحلك تضيعى للتى انهارده لان فهد ملكى انا انهارده يا هنؤتى هه.
فى الغيط…
كان فهد جالس مع الشباب فقال سالم = هااا ايه اخبارك يا ماهر فى الچواز…حلو ولا مش حلو ياخوى
ماهر بشـ*ـلل و غيظ = زى الزفت…بس اقول ايه…ادعى على ابوك ولا اشكره والله منا عارف اقول ايه واصل.
عز بضحك = ههههههههه والله يا ماهر انت و فهد واضح ان ربنا مش راضى عليكم عشان اكده رزقكم بأختين اچن من بعض 😂.
فهد بحب = مين قال ان ربنا مش راضى عنى…بالعكس انا متأكد ان ربنا راضى عنى جوى جوى عشان اكده رزقنى بدنيا ❤.
صفر له الشباب بمرح فقال عاصم بضحك = هههههههه ولا وشفتك عاشق يا ابن عمى.
فهد بحب اخوى = واخيرآ شفتك انت كمان مبسوط يا عاصم…بقلنا زمان مشفناش الفرحه اللى فى عيونك دى عاد.
عاصم بابتسامه = يمكن عشان اول مره احس انى بنى ادم يا فهد…من ساعت وفاد ابوى و اخواتى وانا مبقتش حاسس بحالى واصل و اخيرآ فقت لحالى.
سالم بابتسامه = يارب دايمآ نكون مبسوطين و فرحانين يا ولاد العزيزه.
الكل = امين يارب العالمين
فى المخزن المهجور…
تقدم احمد من حسين وقال = هههههه حسين العزيزه…نورت الدنيا من تانى يا حوس.
حسين بقرف = هه احمد الهريدى…عدو اللدود جاي يباركلى انى لسه عايش بعد ما حاول يقـ*ـتلنى عاد.
احمد بشر = وووو..يتبعععع

• لقراءة باقي فصول الرواية أضغط على (رواية فهد الصعيد والهاربة المجنون)