رواية فهد الصعيد والهاربه المجنونه الفصل الرابع 4 بقلم ندى المزين

رواية فهد الصعيد والهاربه المجنونه الفصل الرابع 4 بقلم ندى المزين

البارت الرابع

هناء بمكر = من غير ما تتعب حالك يابا الحچ…انا عارفه انت عاوز تحددنى فى ايه…انا عارفه كل حاجه و موافقه…بس بشرط؟
عزام بغيظ لانه يعلم بطمع هناء كويس فقال بحده = قوولى شرطك.
هناء بطمع و استغلال = عوزه فهد زوچى…قبل ما يكتب كتابه على البت دى يكتبلى الاول الارض الشرقيه باسمى يا عمى…دلوقتي وبس ووقت ما فهد نفذ وعده و اتزوچ البت دى 9 شهور بس لحد ما تجيب ولي العهد و يرميه فى حضنى…ساعتها بجا هتنازل على الارض و قلبى مطمن على حالى…هاا ايه قولك يا بابا الحچ.
عزام بقرف = ماشى يا هناء…موافق بس اصاد اكده انك مضيقيش فهد و عرسته واصل لحد ما تجيب لينا ولي العهد…مافهوم.
هناء بخبث = من عيونى الاتنين يا عمى…انت تأمر يا كبرنا هونا اقدر انزل كلمه لكبير البلد او اقدر اضايق عمدت البلد فهد العزيزه.
نظر لها عزام بشك فابتسمت له هناء بمكر و استأذنت عزام و خرجت من المكتب و جرت بسرعه على غرفت والدتها لتنقل لها الكلام اللى دار مابنها هيا و عزام العزيزه الان..
فى غرفت عاصم..
دخلت صفيه للغرفه وفضلت تبخر عاصم وهوا نائم بعمق وهيا بتدعى ربها فى سرها ان يبعد زوجها عن خرابت البيوت اللى اسمها نجلاء ده ففجأه استيقظ عاصم وهوا بيكح جامد بخنقه من رائحت الدخان لانه عنده حساسيه منها…
فقال باختناق = بتعملى ايه يا مچنونه انتى.
صفيه بمكر و استفزاز = برقيق من عيون الناس و عيون النسوان البصاصه اللى يندب فى عنيهم رصاصه يا قلبى.
عاصم بغيظ = و انا نايم يا مخبوله…ايييه عوزانى امو*ت يا غبيه.
صفيه بلهفه = لع بعد الشر عن قلبك يا قلبى.
عاصم بحده و غيظ = تك وچع فى قلبك يا شيخه…وسعى اكده من طريقى عاد.
صفيه = رايح فين يا قلبى…لع لع اقعد دلوقت لما ابخرك الاول.
عاصم بغيظ شديد = غورى من وشى يا صفيه ولا اقولك انا اللى هغور من اهنه…وسعى من قدامى.
وسعت صفيه من قدامه فقام عاصم وهوا بيلبس الشبشب بغيظ وهوا يقول = ياربيييي ارحمنى من چلوس الطين دى.
ودخل عاصم الحمام بغيظ فجلست صفيه على الفراش وهيا بتقول بحزن = هااح الله يسمحك يا عاصم و يهديك ليا و لامك…انا مش عوزه اكره نفسى عشان حبيتك و شوفتك چوزى و حبيبى و ابويا و اخويا و ابنى و سندى بعد الله عز و چل…مش عوزه كل الحب اللى جوايا ليك ده يكون اخره كره يا حبيبى يا سندى 🥺.
بعد وقت..
فى غرفت المعيشه..
كانت زهراء و چليله و صفيه جالسين مع بعض وهم يتحدثو فلاحظت چليله ملامح صفيه الحزينه و الشارده…
فقالت باستغراب = مالك يا صفيه حزينه ليه اكده يابنتى.
صفيه = مافيش حاچه يا ماما…انا زيينه.
زهراء برفع حاجب = ازاى يابت زيينه ده انتى بوزك شبرين و عيونك مغرغرين بالدموع…اكيد فيكى حاچه و مخبيه.
چليله بفهم = عاصم ضيقك تانى يابنتى…مش اكده هااا؟
كان عاصم ذاهب لغرفت المعيشه ولكنو وقف فجأه مكانه عندما استمع لحديث صفيه الذى تقوله بألم يملأ قلبها العاشق المكسور بسبب حببها…
فقالت صفيه بدموع = عاصم مش شايفنى اصلآ ياما…كل ما افكر ان خلاص هقدر اوصل لقلب ابنك برجع للصفر من تانى…انا ذنبى ايه ان حضرتك و عمى چبرتو عاصم بانه يتزوچنى عاد…طب لو مش بيحبنى عاد ولا ضايقنى ما يطلقنى احسن و كل واحد فينا يروح لحاله و يرتاح منى خالص.
چليله بحزن = بلاش يابنتى الحديد ده…امال لو مكنتيش عرفه عاصم ولدى زيين و تعرفى ان كل عصبيته و غضبه مش ليكى انتى و بس و ان كل اللى فيه ده من ساعت ماااا ابوه و اخواتو البنات ما ما*تو و سبونى انا و هوا وحدينه…عاصم كان مسنود على ابوه و بيعشق اخواتو…وفى يوم و ليله كلهم راحو و سابونى انا وهوا وحدينا نعيش بعذ*اب فرقهم 😭.
ونزلت دموع چليله بحزن شديد فاخذتها صفيه چليله فى حضنها بحزن وفضلت زهراء تطبطب على ضهر چليله بحزن
فتنهد عاصم بألم عندما تذكر والده و اخواته و ترك المكان كلو و ذهب للاصتبل عشان مافيش حد يشوف ألمه و حزنه ده الذى يخفيه عن الكل حتا المقربين منه..
نرجع لغرفت المعيشه…
دخلت فجأه هناء لغرفت المعيشه وقالت = شفتى يا عمه شفتى يا صفيه شفتى يا زهراء السلسله الجديده اللى فهد حبيبى جبهالى انهارده…دى دهب عيار 20…حلو يا بنات؟
صفيه بطيبة قلب = مبروك عليكى يا هناء.
هناء بمكر = امممم تسلمى يا قلبى…هه عقبال ما چوزك يلبسك هوا كمان الدهب يابنت فتحى الجنينى ههه.
نظرت صفيه للاسفل بحزن فقال زهراء بحده = ملها بنت فتحى الجنينى يا مرات اخوى عاد…بنت بـ100 راچل بصوح و عينها مليانين وكل اهتمامتها بچوزها و علتها و بس…مش كل اهتمامتها حتتين سيغه ملهمش اي 30 الف لازمه.
نظرت لها هناء ببرود وهيا بتلعب بالسلسله باصابعها باستفزاز اغاظ زهراء اكتر فجمدت صفيه اديها على ايد زهراء عشان الموضوع ينتهى…
فقالت چليله بحب = صوح يا قلبى…عرفت ان عز طلب يدك و فرحكم هيكون بكره مع سالم و چنا…مبروك يا زهرتى.
زهراء بكسوف = الله يبارك فيكى يا مرات عمى…و عقبال ما تفرحى بولاد عاصم و صفيه يارب.
چليله بتمنى = يارب يا قلبى.
نظرت صفيه للاسفل بحزن و حسره ولكنه بسرعه رسمت ابتسامه على وجهها بحب…
وقالت = الف مبروك يا زوزو…والله فرحتلك من قلبى يا قلبى.
زهراء بابتسامه = تسلميلى يا صفصف.
فجأه جت فوزيه وقالت = بقولكم يا بنات اعملو حسابكم اننا هند*بح كام عچل و نوزعه على اهل البلد انهارده و بكره كمان…بمناسبت فرح احفاد العزيزه…فهد و سالم و عز.
نظرت لها هناء بضيق وكذالك چليله و زهراء و صفيه بصدمه فهيا الان قالت ان فرح فهد بكره مع سالم و عز…
فقالت زهراء بتعجب = ابيه فهد…ازاى ياما ابيه فهد هيتچوز (ثم نظرت لهناء و رجعت نظرت لوالدتها وكملت باستغراب = هواا ابيه فهد هيتچوز تانى؟
فوزيه = ايوا يا زهراء فهد ولدى هيتچوز تانى و ايه يمنع يعنى…الراچل محلل له واحده و اتنين و تلاته و اربعه كمان…و طلمه الاوله مأثره معاه فى الخلفه تبجا من التانيه و التالته و الرابعه لحد ما يجيب ولي العهد اللى هيشيل اسم العزيزه…و بتمنه العروسه الجديده تكون العوض لولدى و تچبله الزريه الصالحه…قولى امين يا مرت ابنى.
هناء بغضب يملأ اعينها = امين يا مرات عمى.
جت سحر وقالت = ايه اللى بتقوليه ده يا فوزيه…انا بنتى مش مأثره مع سى ولدك فى حاچه واصل…ربنا هوا اللى مش كاتب ليهم انهم لحد دلوقت ميخلفوش…هتدخلى فى امر الله اياك.
فوزيه بملل = ونعمى بالله…محدش له حكم او يد يدخل بأمر الله يا سحر…بس ربنا حلل لودى يتچوز بدل الواحده اربعه…وطلمه انا ابنى مش عنده عيب فبراحته بجا…من حجه يكون اب و بنتك حرماه من حجه…ونا عارفه زين و حافظه الحديد ده يا سحر فبلاش تتعبى نفسك و تفضلى تعيدى و تزيدى فيه عاد…و اعملو حسابكم ان العروسه الجديده جيه كمان شويه تتعرف على الكل و كمان چنات خطيبت ولدى سالم جيا كمان…فمش عاوزه اي حديد ملوش لازمه يا مرات ابنى انتى و امك اظن الحديد مافهوم.
هناء بغيظ و توعد داخلها = مافهوم…مافهوم يا مرات عمى…يلا بينا ياما من اهنه.
واخذت هناء امها و مشم فقالت چليله = ليه بس اكده يا فوزيه و هناء ذنبها ايه لتقسى عليها اكده…ده امر الله.
فوزيه بتنهيده = عارفه يا چليله لكن انتى اللى متعرفيش مرات ابنى و امها زيين زى ما انا عرفاهم…دوول شياطين ولو مشكمتهمش هيزيدو فيها و انا عوزه ابنى راسه رايق…كفايه جوى هم الشغل و البلد عليه مش حابه كمان الستات دوول يوجعو راسه بحددهم الماسخ دى…يلا يلا بينا نشوف الوكل انا و انتى…وانتم يا بنات روحو تبعو الخدم وهما بيظبطو السفره عاد.
زهراء و صفيه معآ = حاضر ياما….حاضر يا عمه.
تركوهم چليله و فوزيه و ذهبو للمطبخ فقالت زهراء بفضول لصفيه = ياترا حلوه عروسة فهد الجديده دى ولا عفشه زى اللى متتسما هناء يا صفصف
صفيه برفع حاجب = ونا اعرف منين ياختى عاد…بس المهم متكونش نسخه تانيه من هناء لانها لو نسخه تانى منها يبجا دخلين على ايام هباب.
ضحكت زهراء بشده وهم بيتريقو على منظر هناء وهيا بتفرجهم السلسله و ذهبو يشوفو اللى امرتهم بيه فوزيه الان…
بعد وقت من الزمن…
كان الكل متجمع فى ساحت الصرايه و كانت چنات تقف مع البنات وهيا بتحاول متنظرش لسالم بتوتر ففجأه انتبه الكل لدخول فهد للقصر بكل هيبه و شموخ لا تليق غير بفهد العزيزه ولكن استغرب الكل عندما لقو فهد داخل لوحده…
فقالت فوزيه باستغراب = امال فين عروستك يا فهد يا ولدى.
نظرت لها هناء بضيق فقال فهد = جيه اهى ورايا ياما.
فجأه انتبه الجميع لخطوات رجل تدخل القصر فلف فهد و نظر لها بابتسامه تعجبت لها كثيرآ هناء ولكن فتحت اعينها بغضب و حقد عندما دخلت دنيا للقصر بكل ثقه من نفسها ولكنها فجأه توترت عندما نظر لها الكل بانبهار شديد بتلك الحوريه اللى دخلت عليهم فقتربت دنيا بسبات ووقفت جنب فهد ببعض من التوتر…
فقالت فوزيه = ما شاء الله تبارك الخلاق فى ما خلق…مالك يابنتى ليه وقفه اكده؟
نظرت دنيا لفهد فشاور ليها فهد بانها تسلم عليهم فقترب دنيا من الستات بابتسامه جميله و سلمت على زهراء و صفيه و چنات و جت تسلم على هناء وهيا متعرفش انها مرات فهد الاوله فراحت هناء و سحر لفين وششهم بغيظ فنظرت لهم دنيا بسخريه فعلمت وقتها بقا ان هي الفتاه هيا زوجت فهد فقتربت من الكبار و بكل احترام باست دنيا ايد فوزيه و ايد عزام و ايد چليله بابتسامه طيبه و جميله فانصدم منها الكل بشده من اللى عملته فطبطب عزام على راس دنيا برضا و راحه مع انه لسه شايف تلك الفتاه ولكنه قلبه من اول ما شفها حبها لله لله…
فقالت فوزيه = اهلآ وسهلا بيكى يابنتى بنورك اللى نور لينا ضرنا.
دنيا بابتسامه = المكان منور باهله حضرتك.
اقترب فهد منهم وقال = احب اعرفك ياما بدنيـ…
فجأه قطعتو هناء برفض وقالت بضيق = لع يا فهد ملوش لازمه تعرفنا بيها…لانى مش موافقه يا فهد انك تتچوز من البت دى بزاد…ولو على الچواز انا عندى ليك عروسه زيينه بردو…هنيه انت تعرفها.
زهرء بصدمه = هنيه يععععع.
عزام بحده = عيب يا زهراء…ليه عاد مش موافقه يا هناء…مش احنا اتحددنا عاد فى الموضوع ده.
هناء بضيق = صوووح يا عمى اتحددنه فيه بس بس انا مش مطمنا للبت من اول ما شفتها حاسه انها طماعه…ماهى اللى توافق تتچوز راچل متچوز تكون ايه غير انها تكون واحده طماعه و ملهاش امان كمان.
كان لسه فهد هيرد عليها بغضب فقاطعتو دنيا وهيا تقول = انا فعلآ طماعه يا مدام هناء.
نظر لها الكل بصدمه حتا فهد اللى متأكد ان اللى بتقوله غلط فابتسمت هناء و سحر بخبث و انتصار ولكن فجأه ابتسمت دنيا بتحدى وهيا تنظر لهناء بكل ثقه من نفسها…
وقالت = انا اه طماعه…بس مش طماعه فى فلوس او فى اي حاجه من رفهيات الدنيا…انا كل اللى طمعانه فيه بس…بيت يدرينى من شر الناس و غدرهم…و عيله طيبه زييكم اتحمى فى وسطهم من الناس (ثم نظرت لفهد ببسمه وكملت = و زوج اداره فى ضهره من العيون و الالسنه اللى ولا بترحم ولا بتحس…عارفه وواثقه ان كل ده لفتره صغيره و يمكن اصغر بكتير لكل اللى بقوله ده…بس بنسبالى حتا لو ساعه واحده بس قتضها معاكم هتكون احلا ساعه عشتها فى عمرى كلو…فى وسط عيلة العزيزه اللى الكل بيشهد ليهم بالطيبه و التسامح و انكم ناس خركم دايمآ للكل و اللى فى جبكم مش ملككم…وانا افتخر انى واقفه و بتكلم ماكم دلوقتي (ثم نظرت لعزام و قالت بمرح = ولا انا غلطانه ياعم الحج يا حليوه انت 😂.
ضحك عزام لاول مره من قلبه و شركه الكل وهم معجبين بكلام دنيا معدا الشيطانتيت سحر و هناء فنظرت دنيا لفهد اللى باصصلها بانبهار و غمزت له بضحك فضحك فهد على تلك المجنونه…
فقال عزام بضحك = ههههههههه صوح حديدك يابنتى.
اتنرفزت هناء و تركتهم و طلعت لغرفتها و طلعت خلفها سحر بغيظ ولم ينتبه لهم حد اصلآ ولا حتا اهتمو بوجدهم…
فقالت دنيا بمزاح لعزام = إلا قولى يا حليوه انت…هونتا متجوز 😉؟
ضحك عزام بشده وقال بمرح = ايوا…متزوچ القمر اللى واقفه هناك دى.
وكان بيشاور على فوزيه اللى قالت بكسوف = عزااااام..
سفر ماهر وقال = أااه يا عمى يا جاامد ههههه.
فقالت دنيا بخفت دم = والله عندك حق…احم تقبلى يا مزه بضره و اسبنى انا بقا من الاستاذ ده.
وكانت تقصد فهد فقالت فوزيه بضحك = لع ياختى انا زى الفريك ماحبش شريك هههههه.
دنيا بتمثيل الاحراج = احم يا كرمتى اللى بقت تحت السجاجيت يااانى…أء احم عمومآ اصلآ انا مطلوبه كتشير كتشير يا قمر انتى بس النفس بس…بس خليكى عارفه انك خصرتينى عريس مش هعرف اعوضه تانى…تمام.
هزت فوزيه رأسها بـ ( تمام ) وهيا مسخسخه من كتر الضحك و الكل بيضحك بشده على طريقة دنيا فى الكلام و ملامحهها المضحك…
فقالت چليله بضحك = تحشمى يابت مرات عمك غيوره جوى جوى…واللى بتفكر تقرب من جوزها بتكلها بسننها اكل.
نظرت دنيا لفوزيه و لعزام بطريقه كومديه و رجعت للخلف كام خطوه فضحك الكل بشده على طريقتها…
فقالت دنيا بمرح = احم أانا اساسآ بت صريحه زياده عن اللزوم و اساسآ انا شبه محجوزه ولا ايه ياعم الصعيد انت؟
حرك فهد كتافه بلامبلاه وهوا ينظر حوليه بمرح فديقت دنيا اعينها بغيظ منه فقترب ماهر من دنيا بضحك…
وقال = ههههههههه چبدى ورا فى ثانيه هاا.
دنيا بضحك = ياعم قربكم ده بعنى بسهوله و انا كل اللى عملته انى لحقت شبابى اللى كان هيتشلوح دلوقتي 😂.
ضحك ماهر بشده و كذلك زهراء و چنات اللى كانو وقفين بالقرب منهم فنظر فهد لهم بضيق غريب و غيره.
وقال = بتتحددو فى ايه عاد؟
ماهر بتمثيل الخوف = احم ولا حاچه يا ابن عمى…ولا حاچه.
دنيا بصوت مسموع = اخييييييه منظرك بقا وحشششش 😂.
نظر لها ماهر بغيظ فضحك الكل بشده عليهم فجت الخدامه وقالت = الوكل بجا چاهز يا ست فوزيه.
فوزيه = ماشى يا سهام…يلا بجا يولاد الوكل چاهز.
فهد بابتسامه = ماشى ياما.
دنيا بتفاجأ = ايه ده هوا الاخ ده ابنك يا قمر انتى.
فوزيه بابتسامه = ايوا يا زينت البنات ولدى.
دنيا بابتسامه رقيقه = ربنا يخليكى يا ست الكل.
صفيه بلطف = بس لحد دلوقتى لسه منعرفش اسمك ايه بجا يا عسل انتى.
عاصم بملل = و انتى مالك باسمها عاد.
دنيا وهيا بتشاور على عاصم و بتوجه الكلام لفهد = هوا الانسان الكشر ده يبقالك ايه.
ضحك الكل حتا صفيه جامد مابين نظر لها عاصم بغيظ وهوا بيجز على سنانه…
فقالت چليله بضحك = ده ابنى يا قلبى…و يبجا ابن عم فهد.
دنيا وهيا تنظر لعاصم باستفزاز = اممممممم واضح يا طنط انك و انتى حامل فيه كنتى بتتوحمى كتير على قرع 😎.
هنا الكل مقدرش يمسك نفسه من كتر الضحك لدرجت ان عينهم دمعت من كتر الضحك فجز عاصم على سنانه اكتر بغيظ وهوا عايز يضرب دنيا فاخذت زهراء و صفيه وچنات دنيا بسرعه من قدامه بضحك و بعدو شويت…
وقالت زهراء = حرام عليكى…انتى راحه تلعبى مع الاسد.
دنيا بعفويه = على نفسه ياختى.
صفيه بضحك = لالالا ده انتى اكده 👍🏻 والله هههههههه مش ده چوزى بس عمرى ما شفت حد غيظه زييك اكده….براڤو عليكى ههههههه.
رفعت دنيا شعرها بثقه وقالت = ولسه هههههه.
چنات بضحك = ما شاء الله غير انك قمر بس كمان د*مك خفيف يااا…!!!
دنيا بلطف = دنيا يا قلبى…اسمى دنيا و انتم؟
چنات بابتسامه = انا چنات و دى زهراء اخت سى فهد و دى صفيه مرات ههههه مرات الكشر ههههههه لموأخزه يا صفصف.
صفيه بضحك = لا ولا يهمك ياقلبى.
وضحكو هم الاربع بنات بشده فنهد الخدامه عليهم ليذهبو لغرفت الطعام فذهبو البنات مع دنيا ولكن تفاجأت دنيا بفهد ينتظرها فمسك فهد ايد دنيا ليتحدث معها فتركوها البنات و سبقوها هما..
فقال فهد بصدمه = خمس دقايق بس وخليتى الكل يحبك اكده بالسرعه.
رفعت دنيا شعرها مجددآ بثقه و غمزه وقالت = ولسه يا كبير ههاااي 😂.
وتركته دنيا و ذهبت لغرفت الطعام فضرب فهد كف بكف وهوا بيضحك بشده و ذهب خلفها وهوا مش ملاحظ تلك النظرات الغاطبه فكانت هناء تقف عند الدرج من فوق بنظرات حقوده فضربت باديها على سور الدرج وذهبت لغرفتها و راحت رميه كل اللى على التسريحه على الارض بغضب جمهورى…
فقالت بشر = لالالا انت ليا انا يا فهد و بس…لو مفكر انى هسيبك مرتاح مع الحقيره ده فبعينك يا قلب هناء…انت ليا انا وبس وفلوسك و املاكك بتوعى انا وبس يا فهد…و لما تخلف من البت دى…انا اللى هربى العيل فى حضنى انا و انا اللى هشد الحقيره دى من شعرها و هرميها قصاد الباب بيدى 😡
فى غرفت السفره…
دنيا بتلذذ = هممممم الاكل جميل اوى ما شاء الله.
چليله بحب = عچبك الوكل يابنتى؟
دنيا بعفويه = جدآ…مين اللى عمله؟
فوزيه بابتسامه = انا اللى عملاه يا زينت البنات.
دنيا بابتسامه وهيا بتاكل بشهيه = تسلم ايدك يا ماما الحجه.
نظر لها الكل بتفاجأ من الذى قالته فنظرت لها فوزيه بصدمه وقالت = ماما الحجه!!!!
رفعت دنيا اعينها و نظرت لنظرات الكل لها باحراج و نظرت لفوزيه وقالت = احم لو كانت مضيقاكى فـ…
فوزيه بسرعه = لع لع دى طلعه من خشمك زى السكر…قولهالى علطول…ماشى.
دنيا بابتسامه عريضه = بس كده من عيونى الاتنين يا ماما الحجه.
فابتسم الجميع و الكل كمل اكل و كان عز و زهراء عملين ينظرون لبعض بحب كبير طول الوقت اما چنات و سالم كان كل واحد منهم كان ينظر للتاني من غير ميلاحظ ولا التانى ينظر له كانو بيلفو وجههم بسرعه فلاحظ فهد عدم وجود هناء على طاولت الطعام…
فقال لسحر اللى قعده تاكل بغل وهيا تنظر لدنيا = امال فين هناء يا خالتى؟
سحر بغيظ = ملهاش نفس تاكل حاچه واصل يعينى يا قلب امها…ولا حتا حبه تقعد اهنه اصلها بتقول ان الچو بجا زى السم و يخنق جوى جوى ولااا ايه يااا عروسه ههه؟
دنيا و هيا بتاكل فقالت باستفزاز = بالعكس الجو انهارده زى الفل يمكن هيا اللى عندها زكام ولا حاجه ماهو حكم السن بردو يفرق…ابقى انصحيها يا طنط انها تاخد بالها من نفسها الايام دى لبعد الشر يجلها حاجه كدا او كدا من حر*قة الد*م.
وكملت دنيا اكل بلامبلاه فحاول الكل يكتم ضحكتو بالعافيه من كلام دنيا فنظر فهد لدنيا و هيا بتاكل بكل انتماج وولا قالت حاجه من شويه…
فقال سرآ = اه يا بنت المچنونه .
فقامت سحر بغيظ وقالت = انا شبعت الحمدلله بالهنا و العافيه على قلبكم…لما اطلع لبنتى اصبرها على المصيبه اللى هتحل على راسها قريب.
وتركتهم سحر و خرجت و دنيا عماله تاكل بتجاهل تمامآ لكلام سحر فكمل الكل اكل وهم يضحكون على مرح دنيا مع الكل بعفويتها اللى خطفت قلوب الجميع
و بعد وقت انتهو من الاكل و ذهبو ليجلسون فى الحديقه ليشربو الشاي فتركهم فهد و طلع لهناء وجبرها انها تجلس معهم
فنزلت هناء بغيظ و جلست معهم وهيا مش طيقه دنيا تمامآ وهيا تتابع كلام الكل مع دنيا بحقد و غل فاصدت هناء تقول شئ يحرج دنيا اممهم…
فقالت برفع حاجب = وانتى بجا يا ست دنيا متعلمه ولااا چهله؟
صفيه بهمس لزهراء = ده على اساس انها معاها شهاده عاليا اياك 🤭.
زهراء بسخريه = والله ياختى معرف هه.
دنيا ردت بهدوء على سؤال هناء وقالت = لا متعلمه يا ابله هناء مش جعله.
حاول الكل يكتم ضحكتو بس معرفوش و فلتت منهم غصب عنهم على جملت ابله دى…
فقالت هناء بغيظ = ابله فى عينك يا اوزعه انتى.
دنيا باستفزاز = مرسيه.
فهد بضيق = خلاص بجا يا هناء وانتى كمان يا دنيا.
هناء بغيظ 😠 و دنيا باستفزاز 😜 قالو معآ = ماشى.
سحر بفخر ببنتها = و ياترا انتى بجا تعليمك ايه ياختى…ايه معاكى شهادت ثانوى عام زى بنتى.
دنيا ببرائه = بجد…والله شاطره.
فقالت چنات بابتسامه جميله و عيون سالم متبعاها = وانتى بجا معاكى شهادت ثانوى ولا معهد ولا جامعه يا دندن.
دنيا بابتسامه ساحره سحرت قلب الفهد وقالت = لا يا قلبى انا معايا الدكتراه.
صفيه بتفاجأ = دكتوره.
دنيا بابتسامه = ايوا يا قلبى…دكتوره نسى وولاده من جامعة عين شمس و الاوله على دفعدى مع مرتبت الشرف كمان.
نظر لها الكل بانبهار و اعجاب حتا فهد فقالت زهراء بطفوليه = يعنى زى ابيه فهد يا دودو.
نظرت دنيا لفهد باعينها الزرقاء الواسعه وقالت بتسأل = ايه ده هونتا دكتور يا فهد.
سرح فهد باعينها فكان ينظر لها بدون وعي لنفسه وهوا تايه فى بحر اعينها الزرقاء و ده ذات الغل و الحقد داخل قلب هناء لدنيا فغمز ماهر لعز سرآ وهم متبعين نظرات فهد لدنيا و دى اول مره فهد العزيزه يقع بالشكل ده فبدات تشعر دنيا بتوتر من نظراته لها…
ففاق فهد لنفسه وقال بابتسامه خفيفه = ايوا انا دكتور طب بشرى يا دنيا.
دنيا ببرائه و انبهار = واااو براڤو عليك بجد يا فهد…حاجه صعبه اوى مش كده.
فهد = صعبه بس مافيش حاچه سهله ولما بتنجحى بتفرحى بنجاحك و تنسى واصل اي صعاب قبلتيها.
دنيا ابتسمت بمراره وقالت = ده فعلآ والله.
حس فهد بتلك الابتسامه المره فأكيد وجهد معناه كتير مع والدها الحقير ده لتكون حاجه كبيره كدآ…
فقالت زهراء بطفوليه = طيب قولنا بجا…طلمه درسه طب تبجى اكيد عارفه لغات صوح…اصل هناء تعرف انجلش و فرنسى طبعآ عشان سيبه المدرسه من تالته ثانوى عام…وكمان صفيه تعرف انجلش وفرنسى لانها متخرجه كمان من فنون تطبقيه.
نظر عاصم لصفيه بصدمه فدى اول مره يعرف فيها ان صفيه متعلمه فكان يعتقد انها انسانه جاهله ومش متعلمه فنظرت صفيه له بسخريه فكانت تعلم ان عاصم هينصدم مثل الكل…
فكملت زهراء بعفويه = و كذلك چنات بردو عارفه انجلش و فرنسى لانها متخرجه من تمريض…اما العبدلله اعرف انجلش و فرنسى بردك…لانى حاليآ فى ثانوى عام و احلم انى اكون الباشمهندسه زهراء العزيزى…قولو يارب بالله عليكم 🤲🏻.
الكل بحب = يارب 🤲🏻.
دنيا بحب = يارب يا قلبى…ربنا يحققلك حلمك ان شاء الله…بصى هوا مش فخر بنفسى لان انا كنت انسانه بحب اجرب كل شئ جديد كاوحده بحب حب الاستطلاع و المغمرات و كدا…فاااا انا اعرف خمس لغات مش اتنين يا بنات.
صفيه بصدمه و انبهار = بجد و هما ايه بجا؟
دنيا وهيا بتعد على اصابعها بطفوليه 🖐🏻 = اعرف فرنسى و المانى و انجلش و كردى و اطالى مع الاضافه للغت بلدى ام الدنيا اللغه العربيه الفصحاء.
انبهر بها بشده الكل فقالت چليله بحب لتلك البنت = ما شاء الله يابنتى ربنا يحميكى لاهلك يارب.
دنيا بحزن = اللهم امين يارب العالمين يا عمه.
عزام بفخر = لا باكده الواحد لازم يفتخر بمرتات احفاد العزيزه اللى يشرفو عيلة العزيزه ويكونو فخر لازوچهم كبرات الصعيد و سند العزيزه.
ابتسمت صفيه و چنات و زهراء و هناء لعزام ولكن دنيا قالت = مش هصلح كلام حضرتك لانه صح 100 فى ال100…بس الفخر الاكبر برجالت و ستات العيله مش بحتت ورقه لا راحت ولا جت يا كبرنا.
حقآ فعلآ هي الفتاه تفوز بجداره بأخذ قلوب الجميع ببرائتها و عفتها وحكمت عقلها برغم طبيعتها المجنونه و العفويه
فنظر عزام لفهد بفخر لاختياره لتلك الكلاك ففهم فهد نظرات والده ولكنه تعجب له كثيرآ فعندما تزوج من هناء عمر ما والده نظر له تلك النظرات مع ان هناء تبقا بنت اخوه…
فقال عزام بابتسامه = حديدك زيين و يتحط فوق الراس يابنتى…زيين ما اختارت يا فهد يا ولدى.
فهد بابتسامه = تسلم يابوى.
كانت هناء تنظر لدنيا بحقد و غل وهيا عماله تاكل فى اظافرها فمدت سحر اديها و سبتت ايد هناء وهيا بتنظر كمان لدنيا بتوعد فأي واحده تفكر تخرب حياة بنتها رح تواجهها هيا فى النص
ففجأه وهم جالسين يتحدثون وووو…يتبع

• لقراءة باقي فصول الرواية أضغط على (رواية فهد الصعيد والهاربة المجنون)