رواية الغريبة نهلة وحازم الفصل الحادي والثلاثون 31 بقلم غيوم الشوق

رواية الغريبة نهلة وحازم الفصل الحادي والثلاثون 31 بقلم غيوم الشوق

البارت الواحد والثلاثون

اوى علشان اول مره اشوفه فرحان كدا و بيتصرف على طبيعته.
نهله طيب طالما كدا بتغلس عليه ليه
فارس لا دى حاجه تانيه اصل غلاستى على حازم دى ليها طعم تانى خالص تختلف عن اى حاجه.
نهله طيب يالا ندخل عشان الحق اخد شاور و انزل اقعد معاه و احاول اقنعه اننا نخرج النهارده.
فارس اوكى.
نزلت نهله بعد ان اخذت حماما و بدلت ملابسها إلى غرفة المكتب فوجدت حازم فى انتظارها.
حازم تعالى يا حبيبى.
دخلت نهله لتجلس بجواره على الكنبه الموجوده فى المكتب. كانت تجلس بعيدة عنه
حازم تعبتى من الشغل فى الجنينه
نهله شويه.
حازم طيب ارتاحى يا حبيبتى.
نهله انت كنت قاعد بتشتغل
حازم اه اشتغلت شويه و بعد كدا قعدت اقرأ شويه.
نهله كنت بتقرأ ايه
حازم شعر.
نهله انا بحب الشعر.
حازم طيب استنى هقرالك قصيده لمحمود درويش بحبها اوى.
احضر الكتاب الذى كان يقرأ منه
بدأ حازم يقرأ بصوت هادئ و رومانسى و يده تتحرك برقه على كتفها و ذراعها
أنا على أسوارك السوداء ساهد
عطش الرمال أنا .. وأعصاب المواقد !
من يوصد الأبواب دوني
أي طاغية و مارد !!
سأحب شهدك
رغم أن الشهد يسكب في كؤوس الآخرين
يا نحلة
نهله انا اسفه.
حازم بتتأسفى ليه يا روحى
نهله لأنى رحت فى النوم غصب عنى و ذنبتك جنبى.
نهله مبتسمه حازم عاوزه اطلب منك طلب.
حازم أؤمرى يا قلب حازم.
نهله كنت عاوزه اخرج شويه مع فارس.
حازم هتروحوا فين
نهله فارس بيختار مكان يكون حلو هو بيصور و انا برسم.
حازم انتى بتعرفى ترسمى
نهله اها.
حازم اول مره تقوليلى الموضوع دا.
نهله بدلع انت مسألتنيش.
حازم طيب و انا هعرف منين انك بترسمى
نهله لو كنت بتتكلم معايا كنت هتعرف.
حازم يعنى انتى كنتى بتدينى فرصه
لم ترد عليه و اكتفت بأن إبتسمت و قربت يده منها و قبلتها بحب.
حازم يا قلبى انتى.
نهله موافق
حازم اه يا نصابه.. كل دا عشان اوافق و انا اللى قولت حنت عليا خلاص.
نهله لا و الله متظلمنيش.
حازم ماشى يا روحى اخرجوا بس لما ترجعى هتفرجينى رسومـ.ـا.تك.
نهله اوكى. انا هقوم عشان الحق فارس.
حازم اوكى يا حبيبتى.
تركته و خرجت لتجد ندى و نغم تستعدان للخروج.
نهله ايه دا انتوا خارجين
نغم اه ندى رايحه للكوافير و انا شبطت فيها.
نهله انا كمان خارجه انا و فارس شويه.
ندى طيب يا حبيبتى نتقابل بليل.
الفصل السابع و العشرون
عادا نهله و فارس من مشوارهما و كان حازم فى استقبالهما
حازم وحشتينى يا قلبى.. اتبسطتى
نهله اه اتبسطت اوى المكان يجنن و اتسلينا اوى.
حازم كويس يا حبيبتى الحمد لله انك اتبسطتى.
وقف فارس فاتحا ذراعيه.
حازم انت واقف كدا ليه يا ابنى
فارس مستني دورى.
حازم دورك فى ايه
فارس مش احنا كنا مسافرين و انت بتستقبلنا فى المطار.
رماه حازم بعلبة صغيره كانت قريبه منه فتفاداها فارس و ضحك بقوه على اخيه.
حازم بجد مفيش اسخف من كدا.
فارس يا زومه ما هو انت اللى عاملى فيها سيد العاطفى بصراحه.
ضحكت نهله على تعليق فارس.
حازم عجبك كلامه اوى
نهله هو بيحاول يغيظك غيظه انت بقى و متتغاظش.
حازم لا انا هعرف اغيظه اكتر.
فارس يا رب اوعدنا.
و تركهما و صعد إلى غرفته ليرتاح قليلا.
نهله حازم خلى بالك من تصرفاتك قدامهم علشان دا بيكسفنى اكتر.
حازم و ايه اللى بيكسفك انا جوزك.
نهله لا لسه مبقتش جوزى.
حازم بخبث و الله انا مستعد و حالا.
نهله بدلع بعينك.
و جرت منه و صعدت مسرعه إلى غرفتها و أغلقت بابها فصعد خلفها و اخذ يترك بابها. فتحت له و لكن سدت الباب بذراعيها و لم تسمح له بالدخول.
نهله مبتسمه بدلع عاوز ايه
حازم متفحصا وجهها بحب عاوز ادخل.
نهله ليه
حازم عادى يعنى ما كلهم بيدخلوا يقعدوا معاكى هنا.
نهله مبتسمه ايوا بس انا مش هدخلك.
حازم و ليه بقى
نهله كدا.. انا حره.
حازم بس انا عاوز ادخل.
نهله تؤ.
حازم طيب مش انتى وعدتينى تورينى الرسومـ.ـا.ت بتاعتك.
نهله طيب انزل و انا هجيبهم و انزلك.
حازم لا عاوز ادخل اشوفهم.
نهله ممممم.. طيب هدخلك بس هسيب الباب مفتوح.
حازم نعم! و دا ليه بقى ان شاء الله.
نهله هو كدا.. دا شرطى.. قولت ايه
حازم ماشى يا مستبده.
ضحكت و ادخلته تاركه الباب مفتوحا فدخل و جلس على طرف الفراش حتى تحضر له الرسومـ.ـا.ت التى ستريه اياها.
جمعت الاسكيتشات التى تحوى رسومتها و لم تحضر الرسومـ.ـا.ت التى رسمتها مع فارس ثم جلست بجانبه و بدأت تريه اياهم.
نهله دى جنينة بيتنا فى المنصوره.
حازم متأملا الصوره اها عرفتها و فاكر المكان دا.. حلوه اوى.. مكنتش اعرف ان رسمك حلو كدا.
نهله امال انت فاكر ايه.. بص دى كمان.
حازم دى الارض بتاعتك مش كدا
نهله اها.
حازم حلو اوى المكان اللى انتى راسماه و الزاويه اللى راسمه منها.
نهله طيب شوف دى لما اشوف هتعرفها و لا لا
حازم دى الشجره بتاعتك اللى وريتيهالى.
نهله برافو عليك.
حازم انا عمرى ما انسى حاجه انتى قولتيهالى ابدا.
نهله و دى رسمتها و انا فى ثانوى.
كانت لوحه لشاب وسيم يجلس بجوار شجره يقرأ كتاب و المطر يتساقط عليه.
حازم مين دا
نهله دا جارنا.
حازم طيب و ايه اللى خلاكى ترسميه
نهله عادى يعنى.
حازم و هو كان قاعد كدا بثقه بيقرأ و المطر نازل عليه.
نهله لا الدنيا مكنتش بتمطر.
حازم امال ايه المطر اللى انتى راسماه دا.
نهله دى دمـ.ـو.عى رسمتها فى صورة مطر.
حازم دمـ.ـو.عك طيب و ليه كنتى بتبكى
نهله خلاص يا حازم هو انت لازم تسأل على كل حاجه.
حازم طبعا لما الاقى مراتى راسمه واحد تحت المطر و تقولى المطر دا دمـ.ـو.عها لازم افهم.
نهله ايوا بس دا كان قبل ما ابقى مراتك و كنت صغيره.
حازم محاولا السيطره على غضبه افهم برضه.. لو سمحتى فهمينى عشان انا خلاص هطق.
نهله اوعدنى انك متتضايقش لأن دى كانت حاجه هبله.
حازم اوعدك هحاول.
نهله دا جارنا كان اكبر منى ب 3 سنين و كان طالب فى حقوق كل البنات اللى فى المدرسه تقريبا كانوا معجبات بيه و كنت انا كمان معجبه بيه و كنت كل يوم بعد المدرسه اقف من بعيد ابص عليه و هو قاعد يقرأ اوقات كتير كان بيشوفنى بس عمره ما اهتم بيا و لا بصلى حتى عمره ما اتعامل معايا على انى بنت و دا كان بيجرحنى اوى. كان لبسى و النظاره مخلينه يعاملنى بتعالى. كنت مجروحه عشان كدا.
سكت حازم و لم يرد.
نهله زعلت منى
حازم لا.

• لقراءة باقي فصول الرواية أضغط على (رواية الغريبة نهلة وحازم)