رواية فهد الصعيد والهاربه المجنونه الفصل السادس عشر 16 بقلم ندى المزين

رواية فهد الصعيد والهاربه المجنونه الفصل السادس عشر 16 بقلم ندى المزين

 

 

البارت السادس عشر

 

part…( السادس عشر ) ❤❤
«« وقبل الاخير »»
فجأه صرخ فهد بغضب جحيمى بأسم هناء = هنااااااااااء 😡.
لفت هناء بصدمه و رعب وقالت بخوف = ف فهد فهد…والله أأنت ف فهمت غلط أأنا ك ك كنت…
فجأه وقعت هناء على الارض اثر صفعه قويه نزلت على وجهها فقال فهد بغضب = انا فهمت غلط يا بنت ال******* 🤬.
ومسك فهد هناء من شعرها و مشى بها للداخل و هناء عماله تصرخ بألم فنزل الكل على صوت صريخ هناء بصدمه العالى…
فقالت فوزيه بصدمه = ايه ده…فيه ايه يا فهد؟
عزام بغضب = مالك يا فهد…ليه زاحف مرتك اكده من شعرها يولدى؟

 

جرت سحر على بنتها وهيا بتحاول تخلص شعر هناء من ايد فهد بالعافيه = بنتى…ابعت يدك عنها يا فهد…ولا العقربه اللى اسمها دنيا وزتك على بنتى.
فهد بعصبيه = اخرصى خالص يا حر*مه يا خرفانه انتى.
سالم بحيره = چرا ايه يا فهد ما تفهمنى فيه ايه عاد؟
فهد بغضب جحيمى = فيه ان بنت ال****** دى هيا و امها متفقين مع الحكيمه انها تضحك علينا و تقولنا ان هناء حامل وهيا اصلآ مش بتخلف.
عزام بصدمه = كيف يا فهد الحديد ده.
بدأ يقص فهد لوالده كل الكلام اللى هناء قالته للدكتوره فنظرت كل الفتيات لهناء باشمئزاز وهم يسبون و يلعنون فيها…
فقالت فوزيه بغضب = حسبن الله ونعمى الوكيل فيكى…حسبن الله ونعمى الوكيل فيكى يا شيخه.
نزلت يارا من على الدرج جرى وقالت بلهفه = فهد فهد…فين دنيا يا فهد؟
نظر فهد للاسفل بحزن وقال = دنيا مشت.
نظر له الكل بصدمه فقال عاصم بوجع = و صفيه كمان مشت.
چليله بصدمه و حده = ليه…ليه مشيو هما الاتنين…عملتو ايه فيهم ليسيبو الدار..قولو.
فهد بغضب وهوا ينظر لهناء = بسببك عملت غلط كبير جوى فى حق دنيا…بس مش هرحمك يا بنت ال******* من تحت ايدى.
وفضل فهد يضرب فى هناء بقو*ه فجت سحر تحمى بنتها راحت فوزيه و چليله مسكين سحر بغضب فبالعافيه بعت الشباب فهد عن هناء بسرعه ليستمع الكل فجأه لصوت اتصال على هاتف هناء فجاب فهد الهاتف ومده لهناء…
وقال بغضب = ردى و افتحى الاسبيكر.
هناء برعب و ألم فى جسمها كلو مكان ضرب فهد ليها فقالت = حاضر…حاضر…أألوو…
منصور = الو يا هانم…انا نفذت كل حاچه و العربيه اللى كانو ركبنها البنتين…اتقلبت و انفـ*ـجرت كمان و كل اللى كانو فيها ما*تو خلاص…و تقدر بجا تترحمى دلوقتي براحته عليهم عاد…سلام
دب الرعب فى قلب الكل من هي الكليمات المصدمه ففضلت هناء تضحك بتشفى و غل فى الكل…
قال عاصم بتلعثم = م مين البنتين اللى ما*تو دول بالظبط؟
هناء بضحك هستيرى = ههههههههههههه 😈.
فهد بغضب جحيمى و رعب = ما تنطقى الراچل ده بيتحدد عن مين؟

 

هناء بتشفى و ضحك هستيرى بكل جنون = هههههههههههه عن صفيه و دنيا…خلاص ما*تو و اخدو معاهم حفيدك يااااااا چليله هااانم ههههههههههههههه.
نظر لها الكل بصدمه و عدم استوعاب و هناء بتضحك من قلبها بتشفى فى الكل و كذلك سحر فضلت تضحك مع بنتها…
فقالت يارا بعد تصديق = د د دنيا م م ما*تت ل ل لأه مس ممستحيل.
وفجأه وقعت يارا مغشى عليها على الارض فقال ماهر بخوف = يااااارااااا 😳.
بعد وقت…
كان يقف الكل امام المشر*حه و النساء تبكى بشده وهم يوسون يارا اللى منهاره فى البكاء فى حضن ماهر اللى لسه مش مستوعب اللى حصل اما عاصم فكان يجلس ارضآ وهوا دافن وجهو مابين يديه فخلاص معدش متحمل يخصر ناس غاليه على قلبو من تانى وهوا الان خصر مراته و طفله و كمان خصر اخت كانت عزيزه على قلبه لانها كانت تذكره بشقيقتو نور اما فهد كان يقف وهوا ساند على الحائط وهوا مش مستوعب ان روحو خلاص معدتش موجوده ففضلت تلك الكليمات تتردد فى اذن فهد كالرنان…
🙁 خلاص يبقا انت اللى قررت يا فهد انى عمرى ما اسمحك فى حياتى 😭 )
نزلت دموع فهد بألم ووجع يملأ قلبه ففجأه خرج الطبيبه الشرعيه فذهب لها الكل…
فقال الطبيب بتسائل = انتم من اهل الناس اللى ما*تو فى الميكرباص؟
عزام بحزن = ايوا يابنى احنا اهل البنتين اللى كانو فى الميكرباص.
الطبيت بتعجب = بنتين ايه…الميكرباص مكنش فيه بنات.
نظر لها الكل بصدمه فقال عاصم بلهفه = أأنتى متأكده من حديدك ده يا دكتوره؟
الطبيبه = جدآ…الميكرباص كان فيه 10 اشخاص بس مسفرين من الصعيد للقاهره…خمس شباب و رجلين كبار سنآ و مرتات الرجلين دول و السواق يا جماعه…اما بنات مكنش في.
نزل فهد على الارض وهوا بيركع لربه هوا و عاصم بحمد و شكر لله لانقاذ حيات رحههم فدبت السعاده و الامل فى قلوب الكل بعد ما كانت رحههم هتروح من شدت حزنهم فحضنت يارا ماهر بدموع الفرحه…
ولكن فجأه قام فهد وقال بحيره = ط طب امال هما فين دلوقت؟
يارا بأمل = ميه فى الميه هتلقيهم راحو لحد من اخواتى البنات…احنا ملناش حد فى الدنيا غير اهواتى و خالتى…حتا بابا بعد ما اخد الفلوس من خليل سافر على طول قبل ما اجي مع خليل البلد.
عاصم بلهفه = طب تعرفى اماكنهم يا يارا؟
يارا = ايوا…كنت انا و دنيا بنظرهم كل فين و فين كدا من ورا بابا…بس كل وحده فيهم عايشه فى محافظه شكل.
فهد بسرعه = ماشى ماشي…يلا هنسافر دلوقت.
ورحل الكل سريعآ بالهفه للصرايه فبدل فهد و عاصم و ماهر ملابسهم لديشرت و بنطلون بمختلف اشكلهم و بدلت يارا هيا كمان ملابسها لملابس مريحه للمشى ووصى فهد سالم على العائله و امرهم ان محدش يحرر لا هناء ولا سحر اللى حبسنهم فى مخزن الصرايه و رحل فهد و عاصم ومعهم ماهر و يارا لمصرهم اللى هينتهى بعثرهم على انفسهم…
فقالت فوزيه بتمنى = يارب يروحو و يرجعو بالسلامه يارب 🤲🏻.
الكل بتمنى = ياارب 🤲🏻.
چليله فى سرها = مخبرش ليه قلبى وچعنى على فكرت مو*تك يا دنيا…بس كل اللى خبراه انى حبيتك انتى و يارا جوى…عوضونى اما و عاصم على مو*ت بناتى…فيارب اقبل دعود ام مكسوره و حزينه…احميهم و رجعهم بالسلامه يارب 🤲🏻.
ونزلت دموع چليله بقهر عندما تذكرت بنتها و جزها فقتربت منها زهراء و ضمت چليله بحزن وهيا فاهمه ما يألمها الان…
.. فى فلا احمد الهريدى ..
دخل اخو احمد الهريدى بسرعه للقصر وقال = ياخوى…ياخوى…الحق ياخووووى.
قام احمد بقلق وقال = فيه ايه ياخوى…مالك داخل اكده.
اخو احمد = الحق ياخوى…مرتك و بنتك انكشفو و عيلت العزيزه متحفظه عليهم فى زريبد القصر ياخوى…البنت اللى دسنها هناك شافت فهد العزيزه وهوا نازل ضرب فى هناء بتك و بعد اكده اخدهم الغفير للزريبه و فهد بعلته راحو للمستشفى لما جلهم خبر مرت فهد العزيزه التانيه و مرت عاصم بأنهم ماتو…لكن طلعو مش فى العربيه اللى انقلبت.
احمد بغضب = ولا عال يا فهد يا ابن العزيزه…بجا تمد يدك على بتى انا…ده فيها بحر د*م ملوش اخر يا عيلت العزيزه…مش مرته التانيه و مرت عاصم العزيزه لساهم عيشين عاد…ههههه انا بجا هحر*ق قلبهم على حريم عيلت العزيزى كليدها…حكييييييم.
جاء الغفير حكيم وقال = نعم…نعم يا احمد بيه…تأمرنى بحاچه.
احمد بصرامه = جمعلى كل الرچاله يا حكيم و سلحـ*ـهملى عاد…فيه عاركه يا حكيم…بس المراتى يا قا*تل يا مقتو*ل…وحياة بتى ليكون اخر يوم انهارده لعيلت العزيزه 😠.

 

 

.. اما فى عربيت فهد ..
كان فهد بيسوق العربيه بسرعه جنونيه فقال ماهر = بشويش يا فهد…مش اكده…العربيه ممكن تنقلب بينا فجأه بسبب سرعتك دى عاد
عاصم = هدى…هدى شويت يا فهد.
فهد بتوتر = ماشي يا عاصم…هااا قوليلى يا يارا…هنروح على فين دلوقت؟
يارا = لرنا اختنا يا فهد…هيا عيشه فى دمياد الجديده.
اومأ فهد لها وذهب فى طريقه لمنزل شقيقتهم رنا فى دمياط الجديده وبعد طريق طويل توقفت العربيه امام منزل اختهم رنا و فهد ينظر للمكان بدقه و امل لرأيت حببته…
فقال عاصم = هااا…احنا هنفضل قعدين اكده عاد نتفرچ.
يارا = خليكم انتم هنا…انا هروح لبيت رنا.
ماهر برفض = لا هاجى معاكى مش راحه لوحدك يا يارا.
يارا بتوتر = صعب يا ماهر…جوز رنا انسان همجى و مستفز و مش هتعرفو تتعملو مع الكائن ده…فتجنبآ للمشاكل انا هروح انا.
ونزلت يارا قبل ما تسمع ردهم و ذهبت نحو منزلى رنا فنزل عاصم و فهد و ماهر خلفها وهم بيتبعوها وهيا بتخبط على الباب بلهفه ولكن تعجبت عندما ملقتش اي رد فتنهدت يارا بقلق و جت تذهب للشباب….
ولكنها لمحد حد فقتربت منو بابتسامه وقالت = عم حنفى…اذيك ياراجل يا طيب.
عم حنفى بتفاجأ = ايدا يارا…اذيك يابنتى و اذي اختك.
يارا بحزن = انا و دنيا الحمدلله وبخير يا عم حنفى…امال يا عم حنفى…اختى رنا فين؟…فضلت اخبط على باب البيت كتير و مافيش اي رد خالص.
عم حنفى بحزن = للاسف يابنتى…
يارا بصدمه = ما*تت 😳.
عم حنفى بسرعه = لالا يابنتى بعد الشر عنها…بس هربت مع ابن عم جزها…بعد ما جزها اتهمها بالخيانه و السرقه…وكانت البنت لوحدها فحماها الواد مروان ابن عمه و ساعدها لحد ما طلقها منو…و اخدها و سافرو…و سمعت ان بعد ما عددها خلصت اتجوزو و بقا عندهم توأم دلوقتي…ربنا يخليهم لبعض…ويفرح قلبها دى بنت غلبانه و عمرنا ما شفنا منها حاجه وحشه.
حطت يارا اديها على قلبها وقالت = الحمدلله و الشكرلله…طب تعرف مكنهم فين دلوقتي يا راجل يا طيب؟
عم حنفى =ايوا يابنتى…فى بورسعيد.
يارا بلهفه = شكرآ شكرآ يا عم حنفى.
وتركته يارا وكانت راحه للشباب ولكن فجأه توقف اممها راجل فى اواخر الثلاثينات بملامح غليظه مستفزه فنظرت له باحتقار وكانت هتكمل طرقها…
لكنه قال = ولا مراحب بأخت الخينه.
يارا رفعت صبعها فى وجهو وقالت بحده = عندك يا راجل انت…اختى مش خينه…اختى ست البنات يا راجل يا خرفان يا عدمان انت ياللى معندكش رحت المروأه…بقا البت قعده على ذمتك 5 سنين و فى الاخر تطلعها خينه و كمان حرميه يا عيله جعانه انتم.
طليق رنا = الله الله…هيا خدوهم بالصوت ليسبقوكم ولا ايه.
يارا بحده = لا خدوهم بالصوت ليزعجوكم يا خفيف…تعرف احسن حاجه اختى عملتها انها خلصت منك الحمدلله…كانت جوازه فقر اصلآ من واحد ندن زيك.
ضحك طليق رنا بشده وكل ده بيتبعوه الشباب وكل ما يقتربو منهم كانت تمنعهم يارا باشاره من التقدم عدم للشجار…
فقال طليق رنا = هههههههههه لا كلامك حلو يابت…تعرفى لو كنتى كبيره شويه يوم مجيت اشتريت اختك بأسم قال ايه اتجوزتها…كنت احسن اشتريدك…ووقتها والله لو كان القر*نى ابوكى لو طلب فيكى مليون كنت اديته…لان بصراحه تستهلى يا صاروخ.
ونظر لها بطريقه وقحه فابتسمت يارا بشر وقالت = اقولك على حاجه يا كوتش…انا حاليآ ممكن احسبك على كلامك اللزيز ده…بس مش انا اللى هاحسبك…شايف التلاته اللى وقفين هناك دول (بص طليق رنا مكان ما شورت يارا فكملت يارا = اهم دول جيين معايا…منهم بقا جوزى يا باشا…يعنى ممكن اروح اقول ليهم الكلام اللى انت لسه قيلو ليا و عينك ما تشوف إلا النور…هيعملوك زى الاستيكر على الارض للى رايح و للى جاي يدوس عليك…هاااا تحب اندهملك.
بلع طليق رنا ريقه بالعافيه وقال = وعلى ايه كل ده…كدا كدا انا واختك اطلقنا…و ملييش دخل بيها…روحى شفيها فى انهى داهيه و متورونيش وششكم تانى.
وتركها طليق رنا ومشا بسرعه فضحكت يارا بسخريه وفجأه تبدلت ملامحهها للحزن عندما ذكر سيرت والدها اللى رخصـ*ـهم كلهم فى اعين الكل بسبب طمعه و قرفه…
فذهبت لهم وقالت = رنا مش هنا…رنا نقلت من دمياط لبورسعيد…فمضريين نروح ليها هناك.
فهد = تمام…يلا بينا.
وركب فهد و عاصم فجت يارا تركب فراح ماهر مسك اديها وقال = يارا…انتى زينه؟
يارا بابتسامه حزينه = كويسه طول منتا معايا يا ماهر…و هبقا احسن لما اطمن على دنيا 🥺.
اخدها ماهر فى حضنه بحنان و ركبو العربيه ففجأه شعرت يارا بدوار فسندت رسها على صدر ماهر بتعب و غمضت اعينها للحظات عندما يوصلو لبورسعيد و ماهر مزال ضاممها بحنان و احتواء
وتحركت العربيه فى طرقها لبورسعيد وبعد وقت فتحت يارا اعينها على توقف العربيه…
فقالت = هاا وصلنا؟
فهد = ايوا وصلنا يا يارا…بس انهى عماره بقا من العماير دول؟
يارا بحيره = معرفش…مقاليش عم حنفى غير العوان وبس…لكن اللى يسأل ميتهش…بينا نسأل اي حد من اللى فى الشارع دول.
ونزلت يارا و الكل من العربيه بعد ما ركنها فهد على جنب و ذهب عاصم إلى احد المركات…
وقال = لو سمحت ياعم الحچ…إلا فين شقت الباشمهندس مروان؟
الراجل بتفكير = فيه هنا كتير باشمهندسين يا ابنى اممممم تقصد باشمهندس مروان عبدين؟
نظر عاصم ليارا باستفسار فهزت رسها لفوق و لتحت بمعنى ( ايوا ) فقال = ايوا هوا ياعم الحچ…هيا فين عاد؟
الراجل = هيا فى العماره اللى هناك دى على يمينك…فى الدور الرابع…الشقه اللى فى وش السلم علطول.
عاصم بشكر = شكرآ ليك جوى ياعم.
وذهبو الشباب و يارا للعماله و طلعو للدور الرابع زى مقال صاحب السوبر ماركت فخبطت يارا على باب المنزل بلهفه رأيت اخواتها
ففجأه انفتح الباب وظهر شاب وسبم فى اوائل الثلاثينات من عمره فابتسم الشاب بفرحه عند رأيت يارا…
وقال = ايدا يويو عامله ايه…وحشتينى اوى يابت…كل دى غيبه.
مروان يعرف يارا من وهيا كانت عندها 17 سنه و بيحبها زى اخته تمامآ ولانه كان وحيد امه و ابوه كان بيعتبر يارا و دنيا زى اخواته فنظرت يارا بتوتر لماهر اللى اتبدلت ملامحو 180 درجه و اصبح الغضب و الغيره تملأ اعينه وهوا ينظر لذلك الشاب فبلعت رقها بالعافيه…
وقالت بتوتر = أء احم منا موجوده اهو…انت قولى عامل ايه يا مروان…وفين رنا؟
نظر مروان للشباب باستغراب وقال = الحمدلله انا بخير…و رنا جوا بتلبس البنات…بس مين هوا مين حضرتكم؟
ماهر بغيره = انا ماهر…چوز يويو 😠.

 

مروان بتوتر = احم معلش بس معرفش ان يارا اتجوزت…أنتى اتجوزتى امته؟
نظر له ماهر بغيره فقالت يارا بسرعه = مش مهم دلوقتي يا مروان…فيه حاجه مهمه و عوزه رنا ضرورى.
فجأه جاء صوت انثوى من خلف مروان قائلآ = مين يا مروان اللى جه…مستحيل يارا؟
جرت يارا على شقيقتها و حضنتها بسعاده وقالت = رنا حببتى…وحشتيني اوى اوى والله العظيم
رنا بحب = وانتى كمان وحشتيني كتير اوى يا يويو…وحشتيني انتى و دنيا و هاجر و بسينه اوى يا وحشين ياللى مش بتسألو.
نظرت لها يارا بتوتر و نظرت لفهد و عاصم اللى امتلأ الاحباط وجههم فقالت = هونتييي مشفتيش دنيا يا رنا؟
رنا باستغراب = لا خالص…دى الواطيه بقلها زمان مجدش تشفنى ولا كلمتنى حتا فى التلفون.
يارا بحزن = معلش يا قلبى.
نظرت رنا للكل و راحت اخذت يارا و دخلت غرفتها و تركت مروان مع الشباب و هوا معاه نادر ابنها التوأم و نور كانت مع رنا و يارا فاصر مروان على الشباب يدخلو و عاصم و فهد فى عالم تانى وملامحهم حزينه و محبطه و متعبه بشده…
فقالت رنا بقلق ليارا = مالك يا يارا…و دنيا مالها…انا متأكده ان فيه حاجه ورا جيتك دى هنا انتى و اللى بره دول.
يارا بحزن و قلق = دنيا مش لقينها خالص يا رنا…مخدفيه هيا و صفيه.
رنا بتعجب = صفيه مين؟
يارا = صفيه تبقا بنت عم جوز دنيا.
رنا بصدمه = هيا دنيا اتجوزت؟
رنا بتنهيده = ونا كمان اتجوزت يا رنا.
رنا بحزن = هوااا ابوكم بعكم انتم كمان يا يارا بأسم الجواز.
يارا بسرعه = لالالا الجوازه دى برضانه احنا يا رنا…الحكايه طويله اوى و هبقا احكهالك…بس نطمن على دنيا الاول.
رنا بفضول = طب مين جوزك و مين جوز دنيا؟
يارا بابتسامه اخذت رنا وقتربو من باب الغرفه وقالت يارا وهيا بتشاور = بصى انا جوزى ماهر ابو ديشرت ابيض ده…اما جوز دنيا فهد ابو قميث كحلى ده…اما جوز صفيه عاصم ابو قميص اسود ده يا رورو.
رنا بتسبيل = بس ايه يا بت يا يارا…مووز يا بختكم يا ولاد المحظوظه هههههه 🤣.
يارا بغيره = هقول لمرواااان.
رنا بسرعه = لالالا حرمت يا صلاح ههههه.
يارا بحنان = مبسوطه مع مروان يا رنا؟
رنا وهيا بتلاعب ابنتها نور بحب = انا كنت ميـ*ـته و معاه بقيت عيشه يا يارا…مروان عوضنى على حاجات كتير كنت محرومه منها…مروان فعلآ اجمل عوض من ربنا ليا يا يويو.
حضنت يارا رنا بسعاده لاختها بحب فقامت يارا مع رنا ليرحلو فالوقت مش ملكهم الان…
فقالت رنا بقلق لهم = طب هتعملو ايه دلوقتي يا جماعه؟
عاصم بهدوء = هنروح لاختكم هاجر…علله يكونو عندها.
رنا بتمنى = ان شاء الله هتلقيهم…واهلآ وسهلآ بيكم…كان بودى اعزمكم على حاجه…بس باين انكم مستعجلين.
فهد بلطف = ان شاء الله لما نلقيهم هنبجا نيچى ليكم زياره فى اي وقت…بس ادعو اننا نلقيهم عاد.
رنا و مروان = يارب.
ولسه هيمشى فندت رنا على يارا وقالت فجأه = يارا…اوعو تنسونى تانى وخلونا على تواصل دايمآ…ماشى 😢.
حضنت يارا رنا بحب وقالت = ماشى يا قلبى…خد بالك منها و من ولادكم.
حضن مروان رنا بابتسامه وقال = فى قلبى قبل عيونى يا يارا.
ابتسمت يارا لهم و تركتهم و نزلت فتنهدة رنا بتوتر وقالت = احنا بعاد قبل ما يعرفو انهم مش اخوتنا…امال لما يعرفو انهم مش اخوتنا هينسونا خالص…حقهم…ابونا دمرهم اوى زى ما دمرنا…حسبن الله ونعمى الوكيل 🥺.
مروان بحنان = يارا و دنيا مش كدا يا رنا ولا هيهون عليهم البعد عنكم حتا بعد ما يعرفو انكم مش اخوتهم…كفايه انكم شاركتو معاهم كل حاجه حلوه ووحشه يا رنا…بس لازم تقولو ايهم الحقيقه بقا يا قلبى…من حقهم يدورو على علتهم.
رنا بتنهيده = نطمن بس على دنيا…وبعدين هنقول ليهم كل حاجه اكيد يا مروان…وربنا يستر بقا.
باس مروان اديها وقال = متخفيش…انا معاكى دايمآ يا قلبى…ومع بعض هنلاقى حل اكيد نخلى فيه اخوتكم دنيا و يارا جنبكم دايمآ يا عمرى.
رنا بحب = ربنا يخليك ليا يارب يا مروان…انا بحبك اوى 🥰.
مروان بعشق = ونا بمو*ت فيكى يا نبضى.
ابتسمت ليه رنا فأخدها مروان فى حضنه و عيلهم بيلعبو حوليهم بالالعاب…
.. فى الصعيد ..
كانت چليله وقفه امام الشباك تنتظر رجوع الكل على نا*ر بقلب يكاد يقف من كتر ماهو بيدق…
فجت فوزيه وقالت = هتفضلى وقفه اكده كتير يا چليله…انتى تعبانه يا حببتى روحى ريحى حابه لما يرجعو العيال بمرتتهم.
چليله حطت اديها على قلبها وقالت = قلبى مش مطمن واصل يا فوزيه…حاسه ان روحى بتروح منى عاد…حاسه حالى مش زينه واصل يا فوزيه.
فوزيه بحزن = مين سمعك يا چليله…انا كمان مش زينه واصل بعد كل اللى حصل ده…يارب يرجع الكل بالسلامه و…
وفجأه صمتت فوزيه عندما رأت احمد الهريدى و فخر و سامى اخواتو دخلين القصر و خلفهم جيش من الغفر…
فجرت فوزيه للداخل وقال بعلو حسها = ياحچ عزام…يا سالم…يا عز…الحقو الوقعه اللى هتقع فوق دماغ الكل دلوقتي.
اجا الكل على صوت فوزيه فقال عزام = فيه ايه يا فوزيه عاد…مالك بتصوتى اكده؟
كانت لسه فوزيه هتتكلم ليستمع الكل لضرب نا*ر فى الخارج و ضرب النا*ر عمال يزيد فأخرج عز و سالم اسلـ*ـحتهم بسرعه فنزلو البنات على الاصوات بخوف…
فقالت زهراء = ايه الاصوات دى يا عز…هيا الحرب قامت ولا ايه عاد.
عزام بحده = انتم ايه نزلكم عاد…اطلعى يا مرات عمى انتى و عمتى چليله معاهم على فوق بسرعه عشان متتأزوش.
نفذت فوزيه كلام زوجها و طلعت هيا و چليله مع البنات للاعلا و البنات عينهم على ازوجهم بخوف فدخل رجالت عزام و اتجمعو حولين عزام و عز و سالم وهم وقفين كالاسود فعندما ترك فهد الكل فى حمايت عز و سالم كان متأكد انهم هيحموهم برحهم لو الامر طلب
ففجأه دخل احمد الهريدى بأخواتو و خلفهم رجالتهم للقصر بكل شر و جبروت يملأ اعينهم الحاقده الطامعه…
فقال احمد الهريدى = عزام يا عزيزى…انا چيت لاخت حقى منيكم عاد على ارضكم وفى قصركم عاد…بكفيانا لعب القط و الفار…و انهارده الحق راچع لصحابه اللى هما احنا يا عزام يا عزيزى…احنا كبارت البلد مش انت و اولاده وولاد اخواتك يا عزام.
عزام بحده = ولا عال يا احمد يا هريدى هههه دلوقت بتقول عزام اكده من غير بيه او سيدى ونسيت اصلك يا عرت الرچاله…مين دول اللى كبرات البلد يا ولد…تنا افعصك انت و اخواتك دول تحت رچلى يا اولاد الهريدى 😠.
فخر الهريدى = تؤ تؤ تؤ ده كان زمان يا عزام يا عزيزى…دلوقتي احنا بضربه واحده نقد ننهيك انت وولاد العزيزه عاد…امال فين عاد فهد و عاصم و ماهر العزيزه…كان لازم يكونو موچودين فى وقت زى ده عاد.
سالم = متخفش يا فخر يا هريدى…هما اه غيبين بس سيبين مكنهم رچاله مش حريم زيك انت و اخواتك و اللى چيين معاكم دول عاد.
عز بحده = لتكونو مفكرين عاد انكم تقدرو تقربو من حد اهنه عاد…لالا تأنت بكده بتكتبو شهادة وفدكم بيدكم عاد…لان اللى يدخل قصر العزيزه بالشر ميخرچش غير على قبره يا مره منك ليها.
كان سامى هيتكلم بغضب فمنعه احمد الهريدى وقال = لع…الحديد و التهديتات دى كانت تفلح معانا زمان يا عيلت العزيزه ..دلوقت احنا معانا ورقه…و ربحانا كمان ههههههه.
سالم بتعجب = تقصد ايه بحديدك ده عاد؟
احمد الهريدى بشر = اقصد ان دلوقت تحت اديا اخوك يا عزام العزيزه…اخوك حسين.
انصدم عز و سالم و عزام من اللى احمد قاله وكمان چليله والبقيين اللى كانو بيسمعو الكلام بخوف فتجمعت الدموع فى عيون چليله لما قال احمد ان حسين تحت اديه فأزاى تحت اديه و حسين ميـ*ـت اصلآ…
فقال عزام بغضب = انت بتقول ايه يا مخبول انت…اخوى حسين ميـ*ـت هوا و بناته من سنين عاد…شكلك اكده اتچنيت يا احمد يا هريدى.
احمد الهريدى = اتچنيت ههههههه…لا متچنتش يا عزام يا عزيزه…اخوك حسين ما*متش عاد و بقالو سنين فى غيبوبه و لسه صاحى منها من فتره قصيره…ودلوقتي حياة اخوك قصاد مرتى و بتى يا عزام يا عزيزه.
نزلت چليله جرى فجأه وقالت بلهفه = حسين چوزى…حسين فين يا احمد يا هريدى.
وكانت چليله بتجرى على احمد فقال عز بصدمه = تعالى يا مرت عمى ده اكيد بيخرف و الحديد ده مش حقيقى
چليله بغضب = لع حسين عايش…لو مكنش عايش مكنش جه و اتحدد بكل الثقه دى عاد يا عز…فين چوزى يا ابن الكـ*ـلب يا حقير 😠.
فجأه ضربها احمد بالقلم فوقعت فوزيه على الارض على اثر ذلك القلم فاجا سالم يهجم على احمد بغضب
فبسرعه ضرب فخر رصا*صه من مسد*سه فجت فى كتف سالم…
فصرخت چنات بانهيار = سااااالم 😭.
وجرت چنات على سالم بانهيار وقعدت جنبه وهوا بينزف جامد و بيقاوم الاغماء بالعافيه…
فقال عزام بغضب = بجا اكده يا احمد يا هريدى…انت اللى كتبتو لحالك يا عرت الرچاله
وابدتا ضرب النا*ر مابين الضرفين فى القصر و الستات و الخدم عمالين يصرخو فبسرعه شد عز سالم و جاب مرات عمه فى حته مدريه و معاهم چنات عشان ميتصبوش و زاد ضرب النا*ر مابين الاتنين وكان حرفيآ قصر عزام العزيده بيتكسر كل شئ داخه…
ففجأه صرخت زهراء بوجع = عاااااا الحقينى ياما…عاااااا شكلى بولد ياما أااااه.
فوزيه بصدمه = بتولدى ايه يابت…هيخدوكى ازاى على المستشفى و الحرب شغاله اكده تحت
زهراء بوجع قعدت على الارض وقالت = مش قادره ياما بموووو*ت عاااااااااااا هموووو*ت يامااا بالله عليكى سعدينا عاد ياما عااااااااا
فضلت زهراء تصرخ بوجع وهيا و العرق مغرق وجهها و فوزيه مش عارفه تعمل ليها ايه فى وسط كل اللى بيحصل ده فملقتش حل غير انها تولدها هيا
فرفعت ملابس بنتها و حولت تولدها و زهراء بتصرخ بألم ففضلت تعض فى قطعت قماش بوجع…
فقالت فوزيه = اهدى…اهدى يا زهراء…انا هولدك…بس خدى نفس جامد يا قلبى وذكرى ربك.
زهراء بصريخ = يااااارب…ياااارب.
فضلت زهراء تصرخ بألم وضرب النا*ر لسه شغال تحت وكل مدا عزام العزيزه بيخسر من رجلته لان رجالت احمد الهريدى كانت اكتر من رجلتو…
فكانت چنات بتحاول تكتم د*م سالم بدموع و خوف عليه فقال سالم = بطلى دموع يا قلبى انا والله زين.
چنات بدموع = زين ايه و د*مك بيتصفا قدامى اكده…لازم نروح للمستشفى بسرعه قبل ما يچرارك حاچه بعد الشر
سالم = الچرح سطحى يا قلبى…انا لازم اقول كتفى بكتف عز…عز مش هيقدر عليهم لواحده.
چليله بصدمه = وانت هتعمل ايه يا ولدى بچرحك ده عاد.
سالم = والله سطحى يا مرت عمى…المهم انا هعد من 3 لواحد و هاخرج و انتم ورايا وفى ثانيه تطلعو للحريم فوق تتحامو فوق احسن لان اهنه مش امان عاد.
چنات برفض = بس…
سالم بحده = مبسش يا چنات…اسمعى الحديد وبلاش جدال…الوقت ده مش وقت اي جدال من حد واصل…يلا 3 2 1…بسرعه ورايا
وخرج سالم بسرعه و چنات و چليله وراه وفضل يضرب نا*ر على الجها التانيه وهما وراه وفضل واقف عند الدرج عندما اطمن انهم طلعو للدور الثانى و اصبحو فى امان فذهب بسرعه لعز…
فقال عز = سالم انت زين؟
سالم بجديه = زين وفى ضهرك يا ابن عمتى.
ابتسم له عز بجديه وبقا كتفه فى كتف ابن عمه ضد احمد و اخواته ولكن لم احد يلاحظ احمد اللى استغل انشغال الكل فى ضرب النا*ر وبدأت ينسحب شئ بشئ لحد ما خرج بره القصر
اما فى الاعلا طلعو چليله و چنات للغرفه اللى فيها فوزيه و زهراء وانصدمو من صوت صريخ زهراء فدخلو بسرعه ليتفجأو بفوزيه بتحاول تولد زهراء…
فقالت چليله بصدمه = ووووووو…يتبع 🙆🏻‍♀️🙆🏻‍♀️

 

 

• لقراءة باقي فصول الرواية أضغط على (رواية فهد الصعيد والهاربة المجنون)