رواية فهد الصعيد والهاربه المجنونه الفصل السابع عشر 17 بقلم ندى المزين

رواية فهد الصعيد والهاربه المجنونه الفصل السابع عشر 17 بقلم ندى المزين

 

 

البارت السابع عشر

 

 

part…( السابع عشر ) ❤❤
«« الاخير »»

اما فى الاعلا طلعو چليله و چنات للغرفه اللى فيها فوزيه و زهراء وانصدمو من صوت صريخ زهراء فدخلو بسرعه ليتفجأو بفوزيه بتحاول تولد زهراء…

فقالت چليله بصدمه = ايه اللى بيحصل اهنه عاد…زهراء انتى زينه

زهراء بوجع = مش قادره يا مرت عمى…حاسه ان روحى بتروح…عاااااا الحقووونييييي

چليله بسرعه = فوزيه ابعدى انتى ونا هولدها…چنات روحى بسرعه هاتى ميا سخنه من الحنفيه

چنات بارتباك = حاضر حاضر يا مرت عمى

وجرت چنات بسرعه وهيا حامل وتكاد تتحرك و راحو جابت دلو مليان بالمياه الساخنه من الحنفيه و فوزيه مسكه ايد بنتها بخوف عليها و چليله بتحاول تولد زهراء اللى مش مبطلع صريخ من شدت الالم و ضرب النا*ر مزال شغال تحت…

.. فى الزمالك ..

بتعب من متاعب الطريق من بورسعيد للزمالك فطلعت يارا لشقت اختها هاجر وخبطت على باب البيت بلهفه ليفتح ليها الباب شاب واول ما شاف يارا لوا شفايفه بضيق…

وقال = ايه اللى جابك

نظر له الشباب بتعجب فقالت يارا بغيظ = الله يكسفك…علطول كدا لسانك متبرى منك…ياعم هونا كنت اكله ورثك

عمر بضيق = لا ياختى…اختك هيا اللى وكلاه و بطعتينى المصروف يوميين كأنى عيل صغير

فهد برفع حاجب = هونتا عندك كام سنه

عمر ببرود = 25 سنه

فهد بتعجب = وفيه راچل 25 سنه زييك اكده و قاعت عوطلى و ست هيا اللى بتصرف عليه عاد

عمر بوقاحه = و انت مالك ياعم الشبح انت

يارا بغيظ = ولا لم لسانك وقولى…هاجر فين؟؟؟

تنهد عمر بضيق و تركهم و دخل وهوا بينده على هاجر = هاااجر انتى يوليه هاااجر

فجأه نزل عمر برأسه عندما حدفت هاجر على فردت شبشبها بغيظ منه…

وقالت بزعيق = وليه فى عينك يالى فارسنى…روح تك نيله انت و اخواتك فى قلت ادبكم

عمر ببرود = ياختى روحى و انتى مش فالحه فى حاجه غير الزعيق…وشوفى اللى جيين ليكى دول

خلعت هاجر فردت الشبشب التانيه و حدفتها على عمر وهيا بتقول = امشى يا كـ*ـلب البحر من هنا…مييييين؟؟؟…احم السلام عليكم…مين يارا…حب الحب

جرت يارا على شقيقتها بحب و حضنو بعض فقالت = عشق العشق…وحشتيني يوليه اوى

هاجر = وانتى كمان وحشتيني اوى يا يويو…ايدا مين دول؟

يارا بابتسامه = بصى دى فهد جوز دنيا و ده عاصم ابن عم فهد و ده ماهر جوزى يا هجوره

هاجر بلطف و ترحاب = اه اهلآ و سهلآ بحضرتكم…طب امال فين دنيا بقا؟

يارا بتعب = لا متقوليش انها مش عندك انتى كمان

هاجر بصحك = ههههههههه هيا هربت تانى…ليه بقا المراتى ياختى حكمن البت دى حظها مايل و فقريه طول عمرها…حته انتى كمان فقريه طول عمرك ياختى

يارا بشكر = شكرآ انك فكرتينا بحظنه المهبب يا هجوره

هاجر بمرح = عيب عليكى ده واجبى يا يويو…يلا اقعدو زمنكم لسه مفطرتوش…وانتى تعالى معايا يا يويو لما نحضر الفطار سوا

فهد برفض = لع يا ست الكل…ملوش لازمه…احنا لازم نمشى لان لسه قدمنا سكت سفر تالته

هاجر برفض = لالالا تدخلو بيتى و تخرجو كدا من غير اي واجب…هيا ساعه مش اكتر…كلو لقمه و بعدين روحو مكان ما انتم عوزين…يلا يا يويو

ابتسمت يارا ليها و ذهبت معاها للمطبخ و راح فهد و عاصم و ماهر جلسو على الاريكه بتعب شديد من متاعب السفر…

فقال ماهر = انا مش قادر افرد طولى..20 ساعه على الطريق من الصعيد لدمياط الجديده و من دمياط الجديده لبورسعيد و من بورسعيد للذمالك و لسه ريحين فين كمان أاااه 😫

فهد بتعب و حزن = يارب بس يكون كل ده بفيده…وميطلعوش راحو حته تانيه

ماهر بتعجب = انا اللى عاوز افهمه…دنيا وعرفين مشت ليه…اما صفيه مشت معاها ليه دى؟

عاصم بغيظ = عشان غبيه و مشت قبل ما تفهم الحقيقه

فهد بتعجب = حقيقت ايه دى؟

حكا ليهم عاصم كل اللى حصل و اللى عملته نجلاء و عن رسالت صفيه ليه…

فقال ماهر = يلهوى على اللفه…طب ليه المچنونه دى عملت اكده؟

عاصم بغيظ = مش عارف…بس انا لقيت نچلاء فجأه فى المكتب و حصل زي ما قولتلكم…بس فهمت ليه حضنتنى اكده فجأه…لما شافت صفيه چايه عملت اكده بنت ال***** 😠

فهد بتنهيده حزينه = ربنا يستر و يرچعو مراتتنا سالمين غانمين يارب…وتسامحنى دنيا على اللى عملته فيها…انا غبى غبى غبى و ضيعتها من ايدى…عشان واحده متسواش زى الر*خيصه اللى اسمها هناء دى عاد 😞

طبطب ماهر على رجل فهد بحزن على حاله فبص عاصم و فهد لبعض بضياع فهم من غير اروحههم كالاجساد بدون حياة فكان الحزن و الكسره و الشوق يملأ اعينهم و كلام دنيا لفهد قبل اختفأها عمال يروح و ييجى فى عقل فهد…

.. نرجع للصعيد ..

هناء بخوف = ضرب النا*ر بيزيد ياما…انا خيفه لنروح فيها ياما

سحر = لع يابت ده اكيد ابوكى و اعمامك عاد…انا سمعت حس عمك فخر دلوقت

هناء بتمنى = يارب ياما…اخرچ بس من اهنه ونا اوري الكل الويل ياما…و اولهم فهم و مرته…وربى لاخد رحهها اكده فى يدى قدام عين فهد

سحر بشر = صدقينى هيحصل يا ضنايا و هترچعى حقك منيهم تالت و متالت

فجأه لقو احمد الهريدى داخل الزريبه فقالت هناء بلفه = ابا…الحمدلله انك جيت يا بوى

احمد = مقدرش اسيبك يا قلب ابوكى فى يد الكلا*ب دول

وراح فك احمد بسرعه بنته ة فك سحر فقالت سحر بابتسامه = كنت واثقه انك مش هضحى بينا يا احمد

احمد بشر = انا جيت اهنه لانقذ بنتى وبس يا سحر…اما انتى دورك معايا وقف لحد اهنه

وفجأه رفع احمد سلا*حه و ضرب رصا*صه جت فى صدر سحر فوقعت سحر على الارض وهيا غارقه فى د*مها فصرخت هناء بأسم امها ببكاء فشدها احمد بسرعه قبل ما حد ياخد بالو منه بعد ما لاحظ سقوت رجلته و اخواته بسبب عيلت العزيزه…

فقالت هناء ببكاء = انا مش مشيا و سيبا امى…انت كيف تعمل فيها اكده

احمد بحده = اخرصى خالص…امك قدرها اكده يابنت…ومشيا معايا من سكات عشان نخرچ من اهنه عيشين احنا كمان

وجرها احمد لعربيته وسقها ومشا بسرعه و هناء مش مبطلع عييط على امها…

.. اما فى الداخل ..

ضرب النا*ر قل و رجالت احمد الهريدى بقو يقعو واحد ورا التانى بعد ما جم الدعم لعيلت العزيزى و زادو رجالتهم وكل ده و عز انه هيتجنن بسبب صريخ زهراء اللى مزالت بتصرخ وهوا مرعوب عليها ومش عارف يسيب تلك المعركه و يطلع يشفها فبعد ما خلص سالم و عز على رجالت احمد الهريدى و اخواته اللى وقعو واحد ورا التانى…

فقال عزام براحه واخيرآ = خلاص يا رچاله…خلصنا خلاص من الكلا*ب دول

واحد من الرجاله = زين اننا چينا ليكم فى الوقت المناسب يا كبير

عزام بشكر = تسلمو يا رجاله…جملكم ده فى رقبتى لاخر العمر

تركهم عز و طلع بسرعه للاعلا ووراه سالم برعب وقبل ما عز يدخل الغرفه اللى فيها زهراء سمع احلا صرخه رنت فى القصر كلو وهيا صرخت طفله واخيرآ فابتسم عز بدموع الفرحه مليا اعينه
فحط سالم ايده على كتف عز بفرحه لهم وهوا مبتسم بسعاده فجره عز على زهراء و اخدها فى حضنه جامد وكمان هيا وهم بصين لابنهم بفرحه
فجرت چنات على سالم بدموع و حضنته جامد بفرحه لسلامته و سالم ضاممها جامد بسعاده و حب…

فقال عز بفرحه = حمدلله على سلامتك يا حببتى

زهراء بفرحه لا توصف = الله يسلمك يا حبيبى…قوليلى يا مرت عمى…ولد ولا بنت

جابت فوزيه بسرعه بطنيه صغيره لچليله فلفت چليله الرضيعه فى البطنيه…

وقالت بابتسامه = بنت…و زى القمر زى امها عاد

فرح عز و زهراء بشده فأخدت زهراء بنتها من چليله وضموها هيا و عز بفرحه لا توصف…

فقال سالم وهوا ضامم چنات بحب = عقبال ليلتنا يا قلبى

چنات بحب وهيا بتحرك اديها على بطنها المنتفخه = قريب ان شاء الله يا حبيبى

ففضلت چليله و فوزيه يصغردو بفرحه لا توصف فطلع عزام و اول ما شاف حفده فرح بشده
ونزل بسرعه وخرج للجنينه هوا و الرجاله وفضل يضرب نا*ر فى السما بفرحه…

.. فى الزمالك ..

صممت هاجر تفطر الكل فى جو مليان بالتوتر و التفكير و القلق و هاجر بتحاول تطمنهم انهم اكيد عن اختهم الكبيره و طبعآ القعده مخلتش من مرزيد عمر لهاجر واللى استنتجو منها ان ورا كلام عمر لهاجر حب ابن لامه و يخفيه ورا الكلامه ليها
فاخيرآ نزل فهد و الكل مز عند هاجر بعد ما ودعتها يارا على وعد بلقأهم مجددآ…

فقال عاصم اللى كان متولى القياده مكان فهد = هاا على فين المراتى يا يارا؟

يارا بتنهيده = هنروح لاختى الكبيره بسينه

فهد بتعب = واحنا هنلاقى اختك الكبيره دى بسهوله ولا زى البقيين

يارا بضحك = بسينه هههههه دى اشهر من النا*ر على العلم…بس نروح المنتقه اللى عيشه فيها و الف مين هيدلنا عليها

عاصم بتسائل = طب هيا فين؟

يارا بتوجس = ماهى دى المصيبه…فى اسكندريه

نظر لها الكل بتعب من اخوتها المتفككين دول فى كل محافظه شكل و يارتهم قريبين من بعض…

فقال عاصم بتعب = حسبن الله ونعمى الوكيل (ثم قال لنفسه بتوعد = اشوفك بس يا صفيه الچزمه ونا هطلع عينك اللى عشقتها دى…على اللى عملاه فيه ده…مع انى حاسس انى اول مشوفك هنسا اي تعب قصاد ان قلبى يطمن انك زينه يا قلبى ❤

.. بعد مرور ساعات فى اسكنديه ..

فى احد اصتح العماير بقرب البحر كانت تجلس تلك الحزينه على الاريكه و الهواء يطير خصلات شعرها بشده وهيا تنظر للبحر بشرود و شوق يملأ اعينه وهيا حطه اديها على قلبها اللى بيدق بعشق و شوق للذى جرحهها و كسر قلبها بعدم ثقته فيها برغم الحب الكبير اللى كان مالى قلبها ليه…

ففاقت دنيا على زعيق بسينه و صفيه فجاه فقالت = يلهوى ما ترحمونى شويه بقا من صوتكم ده كل شويه

صفيه بغيظ وهيا جيا عليها = ما تشوفى اختك دى ياختى…دى رخمه اوى اففف

بسينه برفع حاجب = انا رخمه يا بنت الابلسه…كل ده عشان بنصحك يا هبله انك تكلى عسل عشان البنت تطلع عسوله و مرحه كدا مش بومه زى امها

صفيه بغيظ = انا بومه يا ام لسان طويل…وبعدين مين قالك انى هچيب بنت عاد…انا هچيب واد واد مش بنت اباااي

بسينه باستفزاز = لا يا روح ماما…انتى منخيرك صغيره…و اسمع اللى منخرهم صغيره بيجيبو بنات يا حلوه

دنيا بضحك = وياترا المعلومه الجهنميه دى جبتيها منين يا بسبس…ليكون الصياد هوا اللى قلهالك 😉

بسينه بضحك = لا يا حببتشى…الصياد ملوش فى الكلام ده هههههههه…انا جبت المعلومه دى من على الاندر نت 😂

دنيا = امممممم اندر نتتتت…بقولك ايه يا بسبس…مش انتى يوليه كتب كتابك بليل على الصياد…ما تروحى تجهزى نفسك بقا بدل الرغيي ده

بسينه بابتسامه = تجهيز ايه يا حببتشى اللى اتجهزه…دول شوية كحل على شوية روچ على شويت بدره على الدرس المتين و الحجاب العسول…و الصياد حبيب قلبى مجهز كل حاجه وهنكتب الكتاب فى المينه ياختى…هوا عامل قعده هناك عسل وعامل وليمت سمك كبيره وهنقعد وقدمنا البحر علطول ايييييه متحمسه اووووووى يا بنات

دنيا بفرحه لاختها = ربنا يتممهالك على خير يا روحى و يسعد قلبك دايمآ يارب

بسينه بتمنى = يااااارب يا دودو…طب ما ينوبك سواب يا دودو…تعالى هتيلى كام حاجه كدا من تحت…و سيبى البت السفروته دى معايا

صفيه بسرعه = لع لع…انا راحه مع دنيا حببتى…دنيا متسبنيش بالله عليكى مع الوليه دى

ضحكت دنيا بشده فقالت بسينه = هه انتى اللى خصرانه ياختشى…هيفودك درس من خبراتشى فى الدنيا بدل ما يضحك عليكى يا عبيطه

صفيه بضحك = ياستى انا عاوزه يضحك عليا الله ههههههههه يلا يا دنيا

ضربت دنيا كف بكف من المجانين دول وهيا بتضحك بشده ففجأه حست بدوخه جامده فسندت على سور السطح…

فقالت بسينه بقلق = مالك يا قلبى…فيكى ايه؟

دنيا بابتسامه = ولا حاجه يا قلبى…دوخه خفيفه بس…يلا قوللنا عوزه ايه لما ننزل نجبهولك

ابتسمت ليها بسينه و قالت لهم على اللى هيا عوزاه فتركتها دنيا و صفيه و نزلو و هم مشيين مع بعض فى اتجاه السوبر ماركت وهما عملين يتكلمو مع بعض فى اي كلام يسلو بيه طرقهم…

وفى الوقت ده توقفت سيارت فهد امام العماره فقال عاصم بتعب = اهنه بيت اختك؟

يارا باحراج = لا بيت ايه…بسينه عايشه فى اوضه فوق الستح…يلا بينا نطلعلها

نزلو هم الاربعه من العربيه فنظر ماهر للعماره بصدمه وقال = اختك عيشه اهنه…انتى متأكده!!

يارا بضحك = ههههههههه معلش العماره طويله حبتين بس فيه اسنسير هيوصلنا للدور العاشر و فيه تالت ادوار تنيين هنكملهم على رجلينا بقا

وسبتهم يارا و دخلت للعماره بسرعه فنظرو الشباب لبعض بتوجس و تعب و ذهبو خلفها و ركبو الاسنسير اللى طلعهم لحد الدو العاشر ثم كملو باقى الادوار على رجليهم لدرجت انهم شعرو ان نفسهم اتقطع من شدت التعب و الارهاق و يارا عماله تضحك عليهم بشده لحد ما وصلو للصتح…

فقالت يارا = الحمدلله وصلنا…ههههههه شكلكم يفطس من الضحك

فهد بتعب = انتى غلبتينا انتى و اخواتك دول والله العظيم

يارا برفع حاجب = تستاهل عشان تحرم تزعل اختى بعد كدا تاني

خرجت بسينه من غرفتها وقالت بتعجب = انتو مين يا شبح منك له له…جرا ايه يا استاذه يارا…انتى جيالى بالبودشى جارد بتوعك ولا ايه ان شاء الله

عاصم برفع حاجب = بودشى جارت…هيا حصلت بودشى جارد

فضل بسينه و يارا يضحكو بشده فقالت يارا بحب = وحشتينى يا ام لسان طويل

بسينه بحب = وانتى كمان وحشتيني موووز موووز يا يويو…امال ليه يا بت مجتيش مع البت اختك و قربتها دى

نظرو الشباب لبعض بسعاده لا توصف واخيرآ تنهد فهد و عاصم براحه…

فقالت يارا = ايه…انتى قولتى ايه…هيا دنيا و صفيه هنا صح يا بسبس…صححح

بسينه بتعجب = ايوا ياختى هنا…بيقولو ياختى تفشنين من بيت اجوزتهم…قوليلى يابت عمللهم ايه و انا هافرمهم بسنانى ولاد اللزينه دوول

نظرت يارا لعاصم و فهد بضحك اللى كل واحد فيهم نظر من جها بارتباك…

فقالت يارا وهيا بتشاور عليهم = هما دول يا بسبس اجوزتهم…دا فهد جوز دنيا و دا عاصم جوز صفيه

نظرت بسينه لعاصم و فهد بشر و جرت عليهم بغيظ شديد فحاسب عاصم و فهد بسرعه وعشان كانت بسينه بتجرى بسرعه كملت جرا وفجأه لبست بسينه فى الحائط و الكل باصص ليها بصدمه…

فقالت بسينه بحول = احيييه التبرياش اتعوج

ووقعت بسينه على الارض بحول فضحك الشباب بشده عليها فجت يارا تقوم بسينه ولكنهم فجأه سمعو صوت دنيا بتنده على بسينه
فابتسم فهد بسعاده ولكن فجأه جرا الكل و استخبو خلف الاريكه ليفجأوهم فدخلت دنيا و هيا تتحدث مع صفيه بضيق…

= تصدقى يابت انتى…ان محدش يخرج معاكى فى حتا…جبتيلى الكلام يوليه انتى

صفيه بحده = انا اللى چبتلك الحديد ياختى…دى رچاله مقرفه و تستحق الحر*ق بصوح…امال لو مكنتش بطنى قدامى شبرين…وچلي يقولى ابن الهبله الانسه مرتبطه ولا فاضيه…يعنى ايه فاضيه دى عاد

دنيا بضحك = ههههههههه والله معرف ياختى…ايدا مال البت بسينه مرميه كدا على الارض

وجرت دنيا و صفيه على بسينه بسرعه ونزلو لمستواها وهيا نيمه على الارض…

فقالت دنيا بتفاجأ = انتى يابت يا بسينه نايمه كدا ليه على الارض ياختى

بسينه بغيظ من سألهم = كنت باخد تان يا ولاد الهبله منك ليها

صفيه برفع حاجب = الله…ونتى بتشتمى ليه اكده يوليه…حق علينا اننا ساعدناكى

بسينه باستفزاز = كيفى كدا…كلو من الصعيده ولاد اللزينه…بسببهم وشى باااظ أاااه يا وشى 😫

دنيا و صفيه بصدمه = صعيده؟

بسينه = اه صعيده…اللى وقفين وراكم دول

عطت دنيا و صفيه على شفايفهم بتوجس فهمست صفيه لدنيا بتسائل = هيا تقصد ايه عاد من اللى وقفين ورانا دول…هوا فيه حد ورانا عاد

دنيا هرشت فى شعرها وقالت = بيدهيقلى كدا يا صفصف

فنظرت صفيه و دنيا مع بعض خلفهم ليتفاجأون بفهد و عاصم و ماهر و يارا اممهم فنظرت دنيا و صفيه لنفسهم و تحولت نظرتهم للبرود فجأه و اللامبلاه فسعدو بسينه فى الوقوف و اجلسوها على الاريكه فراحت لهم يارا بسرعه و حضنت دنيا بسعاده و راحه لسلامتها…

فقالت دنيا باستغراب = مالك يا يارا…دول يومين بس اللى عدو لحقت اوحشك

يارا بدموع = انتى مش عارفه حاجه…ده احنا فكرناكم ميـ*ـتين…بعد الشر عنكم انتم الاتنين

صفيه بصدمه = ازاى يعنى الحديد ده؟

عاصم بحده = ماهو لو مكنوش الهوانم مشيو اكده من غير اي حديد…مكناش اترعبنه عليهم اكده عاد

صفيه ببرود و غيظ = والله محدش قالكم تترعبو علينا عاد

وتركتهم صفيه ومشت بغيظ فتنهد عاصم بتعب وراح ورا صفيه فقترب فهد من دنيا ليتحدث معاها ولكنها معطتش له فرصه…

وقالت لبسينه = بسينه انا نازله اجبلك بقيت حاجاتك…لما الجماعه يمشو من هنا ابقى عرفينى

وتركتهم دنيا ونزلت بضيق فقال ماهر لفهد بسرعه = روح وراها يا فهد وحاول ترضيها و تتأسف منها على كل اللى حصل

اومأ فهد له و ذهب خلف دنيا فقالت بسينه = وانت مين يا حليوه انت؟

نظر لها ماهر برفع حاجب فقالت يارا بضحك = ده جوزى يا بسبس

وجلست يارا و ماهر مع بسينه وهم يتحدثون معها بضحك من كلام بسينه الاسكندرانى شويه لحد ما تركتهم بسينه ودخلت اوضتها…

فتنهد ماهر بتعب فقالت يارا بقلق = انت كويس يا حبيبى

ماهر بحب = انا زى الفل طول منتى بخير يا قلبى

ابتسمت يارا ليه بحب مالى عينها فبص ماهر حوليه وبسرعه خطف بوسف من شفايف يارا بعشق…

فقالت يارا بخجل = ماااهر…حد يشفنا

ماهر بعشق = وايه يعني…مش مراتى حببتى…انا بحبك اوى يا يويو

راحت يارا بيساه بجرائه وقالت = ونا كمان بمو*ت فيك يا ماهر

ماهر بمزاح = يااارا…حد يشفنا هههههههه

ضحكت يارا بشده و ماهر حاضنها جامد بحب مالى قلبه ليها…

.. عند عاصم و صفيه ..

اقترب عاصم من صفيه وقال = ممكن افهم ليه عملتى اكده؟

صفيه ببرود وهيا مربعه يديها تحت صدرها = عملت ايه بالظبط!

عاصم برفع حاجب = ليه مشيتى اكده يا صفيه…انتى مچنونه ولا الحمل خلاكى متفكريش واصل عاد

صفيه بغيظ = انت كمان ليك عين تزعقلى يا استاذ انت…وبعدين ايه چابك…ما كنت خليك مع حببت القلب اللى اسمها نچلاء

عاصم بابتسامه = والله اللى فى قلبى دلوقت انتى وبس يا صفيه…اما نچلاء لا كانت ولا هتكون فى قلبى واصل…لان قلبى ملكك انتى يابت والله العظيم

صفيه بعتاب = امممم و فكرك انا هصدق الحديد ده عاد

عاصم بهدوء = والله انتى حره…بس انا بحبك جوى جوى يا صفيه…واليومين اللى عدو دول…عدو عليا كأنهم سنين…وحقيقى انا ملييش اي علاقه بنچلاء واصل…والحكايه ان نچلاء چت لتطلب السماح منى لترچع البلد من تانى و انا رفض…ولما حضنتنى كان فچأه لما لقتك چيه فحبت تغيظك و تنتقم منى باللى عملته ده…والله هيا دى الحقيقه يا قلبى

صفيه بدموع = بچد يا عاصم 🥺

ابتسم عاصم بحنان و مسح دمعها وهوا محاوض وجهها بعشق وقال = بچد الچد كمان يا قلب عاصم من چوه چوه اعماق قلبه ❤

ابتسمت صفيه بسعاده و حضنت صفيه عاصم بقوه فتنهد عاصم بتعب من طفلته المجنونه و ضمها اكتر لقلبه بسعاده بأنها كويسه وفى حضنه دلوقتي…

.. عند فهد و دنيا ..

فهد وهوا بيحاول يلحق دنيا اللى مشيا بسرعه = دنيا…يابت هدى رچلك شويه چرتينى وراكى شوارع اسكندريه كليدها

لفت دنيا لفهد ببرود وقالت برسميه = وانت عاوز ايه منى يا دكتور فهد؟

اقترب فهد منها وقال = هه دكتور فهد…من امته و كل الرسمه دى مابنا يا دنيتى

دنيا بسخريه = دنيتك ههه…انت مبقتش مفهوم خالص يافهد…مش كنت من يومين الانسانه اللى مو*تت ابنك

فهد بندم = انا اسف جوى يا دنيا…انا عرفت الحقيقه…سامحيتى

لمعت الدموع فى اعين دنيا وقالت = اسمحك…معقوله انت جاي ليا هنا يا فهد لتطلب منى السماح…بجد ايه البجاحه دى…أأنت ضربتنى و جبرتنى اخد حبوب منع الحمل و يعتبر اغتصـ*ـبتنى وكمان ظلمتنى قدام كل العيله…وجاي دلوقتي تطلب منى السماح…انا اللى اسفه يا فهد…بس مش هقدر اسامحك…مش هقدر اعيش مع الانسان اللى معندوش ثقه فيا…اللى مع اول اختبار اختابره الله لينا فشل فيه و بقداره…ارجع يا فهد مكان ما كنت…لانى مش هقدر اسمحك

وجت دنيا تمشى راح فهد مسك اديه و الدموع تلمع فى اعينه بندم شديد…

وقال = ارچوكى يا دنيا لو تعطينى فرصه واحده بس…افتكرى الايام الحلوه اللى چمعتنا…انا فهد حبيبك اللى حبك من كل قلبه…ارچوكى متسبينى عشان حاچه عملتها فى لحظة غضب

دنيا بدموع = اهي لحظة غضبك دى هيا اللى كسرتلى قلبى يا فهد لميت حته…انت ازاى تعمل كدا…ازاى هونت عليك تعمل فيا كدا يا فهد…ازاااى 😭

شدها فهد لحضنه جامد و دنيا بتحاول تبعد فهد عنها ببكاء شديد وفهد ضاممها جامد ويرفض تركها بألم و دنيا بتبكى بحر*قه وهيا مسكه فى ملابس فهد جامد و دفنه وجهها فى كتفه وهيا بتعيط بصوت عالى يمزق قلب الفهد العاشق…

.. فى الامس فى المينه ..

كان صوت الاغانى و التصفيق فى كل مكان و الصيادين بيحتفلو بزواج كبير الصيادين على بسينه
فتم كتب الكتاب فى جو جميل من الرقص و الغنى فكان عاصم ضامم حببته بعشق لقلبه و كذلك ماهر كان ضامم يارا بحب وكل شويه يضحكو عندما يتذكرون يوم كتب كتبهم
اما دنيا و فهد فكانو ينظرون لبعض من الحين للاخر بنظرات حزينه فتنهدت دنيا باختناق و بعتت قليلآ عن صوت الاغانى و هيا تقف امام البحر بشرود…

فكان فهد يتابع دنيا بحزن فقال عاصم لفهد بتنهيده = روح ليها يا فهد…انت عارف انك غلط فى حقها…فحاول ارضيها يا فهد…عشان انت بتحبها يا ابن عمى

ابتسم فهد لعاصم وقام ليذهب لها فكانت دنيا تنظر للبحر بصمت و هدوء مثل هدوء البحر…

 

 

فقالت لنقسها = اعمل ايه يارب…اسامح فهد و انسى اللى حصل ولااا مسمحوش و اطلب منه الطلاق و ارجع تانى وحيده زى ما كنت…انا بحب فهد اوى…بس قلبى موجوع منه اوى اوى…ازاى قدر فهد يعمل كدا فيا…ازاى هونت عليه…والله يا فهد لاوجع قلبك زى ما وجعت قلبى و مش رجعالك بسهوله كدا هه بقا…بسس مش هقدر اوجع قلبه…مش هقدر اجرحه…انا بحبه و هحاول اسمحه…بس والله يافهد لاوريك الويل على اللى عملتو فيا ده هه بقا

ولفت دنيا لترجع للفرح لتتفاجأ بيقرب منها وكان ينظر ليها بندم و كسره ووجع وشوق فرق قلب دنيا له وهيا تنظر له بعتاب ولكن قررت انها تسمحو و خلاص فابتسمت له دنيا برقه و حب فابتسم فهد بسعاده واخيرآ و اجو يقربو من بعض بفرحه
ولكن فجأه توقفت سياره سودا تفصل مابين فهد و دنيا و نزل منها رجلين و شدو دنيا بسرعه لداخل السياره و هيا بتصرخ و عماله تنده على فهد باستنجاد فجره فهد عليهم وجه يضربهم لينقذ دنيا منهم ولكن راح احدهم ضرب فهد على راسه ضربه قويه جعلت الد*م ينزف من رأس فهد و دخلو دنيا للسياره بالعافيه ومشيو و دنيا عماله تصرخ بأسم بأسم فهد برعب
فمهتمش فهد بجرحه اللى كان بينزف وقبل ما السياره تتحرك راح بسرعه شد واحد من الرجاله
فلمح عاصم و ماهر فى اخر لحظه العربيه فجرو وراها بسرعه و يارا و بسينه وراهم و كمان الصياد برجلته
فحاول عاصم و ماهر يلحقو العربيه لكن للاسف ملحقهاش ففضل فهد يصرب فى الراجل اللى مسكه بغضب شديد…

وقال = قولى يا ابن ال******* اخدو مراتى على فين بدل ما اخد روحك فى اديه دلوقت عاد

الراجل بخوف = حاضر…حاضر…هقولك

وقال له الراجل على المكان اللى اخدو عليه دنيا فركب فهد بسرعه العربيه و عاصم و ماهر و يارا و صفيه معاهم و هم خائفين بشده على دنيا
مابين بلغ الصياد بسرعه البوليس و دلهم على المكان و الصيادين مسكين الراجل اللى مسكه فهد ليسلموه للحكومه و بسينه خيفه بشده على دنيا وووو..يتبع 🤫🤫

ايه توقعتكم يا حلوين فى البارت الخاتمه للروايه و بجد اسفه اوى للتأخير يا حلوين و ان شاء الله البارت الخاتمه هينزل علطول يا حلوييين

 

 

 

part…( الثامن عشر ) ❤❤
«« الخاتمه »»
بعد وقت توقفت عربيت فهد امام مخزن صغير فى الصحراء فنزل فهد و عاصم و ماهر و يارا و صفيه بسرعه…
فقال فهد = بصو خليكم انتم اهنه ونا هخش ولو اتأخرت ابجو امشو انتم من اهنه…فاهمين
عاصم بحده = احنا معاك و مش هنسيبك واصل يا فهد…متنساش ان دنيا تبجا زى اختنا كمان
ماهر بتأكيد = ايوا مش هنسيبك يا فهد خالص…بس خليكى يا صفيه انتى و يارا اهنه…لان اكده خطر عليكم
يارا بخوف على اختها = لا انا جايه معاكم
ماهر برفض = مش هينفع يا يارا…ويلا خشى العربيه بجا و بلاش نضيع وقت فى الحديد ده عاد
ودخلهم ماهر العربيه و يارا كانت مرعوبه على اختها وكمان صفيه فبعد ما اطمنو الشباب على مرتتهم تروهم و تسللو للداخل بشويش وهما بيدورو على دنيا فى المخزن كلو…
ففجأه سمعو صوت مألوف ليهم يقول = فهد العزيزه…انا عارف انك اهنه انت و عاصم و ماهر…ياريت تيچو انتم التلاته…ولااا مش حبين تنقذو مرتتكم منينا عاد
وفجأه سمع الشباب بصدمه صريخ صفيه و يارا فخرج فهد و عاصم و ماهر بسرعه ليصدمون عندما لقو احمد الهريدى يقف و جنبه هناء وهم ينظرون لهم بشر و كان فيه راجل ماسك صفيه وراجل ماسك يارا والبنات عمالين يصرخو بأسامى ازوجهم بخوف…
فقال عاصم بحده = سيب الحريم يا احمد يا هريدى و خلى حديدك مع الرچاله عاد احسلك
ضحك احمد بشده وقال = بس اكده…انت تأمر يا ابن العزيزه…سيبو الحريم يا رچاله
فعلآ سابو رجالت احمد الهريدى صفيه و يارا فجرو بسرعه البنات على ازوجهم بخوف فأخد عاصم صفيه فى حضنه وكذلك ماهر اخد يارا فى حضنه و فهد ينظر لاحمد و هناء بغضب و تفاجأ…
فابتسمت هناء بسخريه وقالت = مالك اكده متفاجأ يا چوزى…ايه بتسأل حالك ياترا مرتك هناء بتعمل ايه عاد مع عدوك اللدود احمد الهريدى يا فهد العزيزه
فهد بحده = لع مش بسأل حالى يا هناء لان مبقتش اتفاچأ بأي حاچه واصل منك يابنت عمى…لكن السؤال اللى محيرنى جوى يا هناء…من ميتا وانتى بتتفقى مع الخسيس ده لدتمرى علتى
ضحكت هناء بشده وقالت = ده بنسبالى مش راچل عادة يا فهد…و اه انا مبقاش بنت عمك هه الحقيقه انى بنت احمد الهريدى يا فهد…ومن طيبت قلب عمك الله يرحمه خدنى ونا حتة لحمه حمره و كتبنى على اسمه عاد
انصدم الكل من كلاك هناء فقال احمد بسخريه = ليه بس قولتى ليهم المفچأه دى بسرعه اكده يا قلب ابوكى…ده لسه الليله مليانه بالمفاجأت الكتيره جوى يا ولاد العزيزه
عاصم بحده = هات اخر ما عندك يا احمد يا هريدى عشان لما ييچى وقت الحساب متزعلش عاد من ردة فعل ولاد العزيزه
احمد بشر = لع لو على ردة الفل و الخساره فنا انهارده خسرت كتير جوى يا عاصم ومعدش عندى حاچه اخاف عليها و انهارده ية قا*تل يا مقتو*ل…بس الاول نجمع الحبايب عشان الحساب يبجا واحد يا ولاد العزيزه…يا رچااااااله
فجأه جم الرجاله وهما بيجرو حسين العزيزه بعـ*ـنف وهوا يكاد يتحرك معهم بتعب و ضعف ففتح عاصم اعينه بزهول وعدم تصديق للى شيفه قدامه…
فقال بصدمه = بوى…أأنت ع عايش
حسين بدموع = عاصم ابنى
فهد بجنون = ازاى الحديد ده…ازاى عمى لساه عايش و المفرود انه انه
احمد بضحكت سخريه = انه ميـ*ـت من 17 سنه…ولكن الحقيقه يا فهد ان لا عمك ما*ت هههههه ولا بنات عمك ما*تو يا فهد الصعيد هههههههه…ولا ايه يا يارا
نظر الكل ليارا بصدمه و عدم فهم و يارا مش فاهمه حاجه فقالت = تقصد ايه من كلامه ده؟
ماهر بحده = قول اللى عندك من غير لف و دوران زى الحريم يا احمد يا هريدى احسلك
هناء بمكر = الرد مش عند بوى يا ماهر لتتعصب اكده عليه…الرد على الحديد ده عند حسين العزيزه…قول انت المفجأه اللى بقلها كتير جوى مستخبيه عن الكل ياااا ههه عمى
حسين بحزن وهوا باصص لابنه عاصم و بنته يارا بدموع فى عيونه = يارا…انتى و دنيا مش ولاد ايمن…انتم ولادى انا و چليله نور و ملك…يعنى دول اهواتك يا عاصم
نظر عاصم و يارا لبعض بصده و هم مش مستوعبين اللى بيحصل ده و ازاى يارا هيا ملك و نور هيا دنيا و ازاى معروف انهم ميـ*ـتين و هما عيشين…
فقالت يارا بدموع = انت بتقول ايه يا راجل انت…ولاد مين و نور و ملك مين اللى بتتكلم عنهم…لالالا اكيد فيه حاجه غلط…ازاى الكلام ده
حسين بدموع = دى الحقيقه يابنتى…انا ابوكى انتى و دنيا
يارا بجنون = ازاااى اللى انت بتقوله ده
فهد بحده = مش وقته يا يارا الحديد ده دلوقت…فيييين دنيااااا مرتى يا احمد يا هريدى
هناء بسخريه = على فكره هه هيا وراك يا قلبى من الاول
نظر فهد و الكل خلف فهد بصدمه ليتفاجأ الكل بمكعب كبير اممهم و متغطى بالكامل بقماشه كبيره سوده
فراح فهد بسرعه وشد القماشه ليتفاجأ الكل بصندوق كبير من الزجاج و دنيا قعده فى الصندوق ده و مغشى عليها…
ففضل فهد يخبط على الزجاج بخوف وهوا بيقول = دنيا دنيا حببتى انا جيت انقذك…دنيا فتحى عيونك يا حببتى و حددينى…دنيااا
فجأه ضحكت هناء بشر وقالت = متحولش يا قلبى…الازاز ده ضد الصوت و النفس و خالى من الاجسوچين كمان…يعنى من رأيي تودع حببت القلب قبل ما تروح لربها يا فهدى
فهد بغضب وهوا بيقرب منهم = وربنا لو مفتحتو الصندوق ده لكون شارب من دمـ*ـكم
فجأه رفع احمد الهريدى و ضرب رصا*صه جت جنب فهد بالظبط وقال = لو قربت خطوه كمان الرصا*صه التانيه هتكون فى قلبك يا فهد…انا شفت ياما منكم يا عيلت و انهارده يوم الحساب…ولا ايه قولك يا هناء
اخذت هناء من والدها السلا*ح وقالت بشر وهيا رفعاه على فهد = مافيش قول بعد قولك يابوى…انت اللى اختارت اكده يا فهد…انت اللى كسبت شرى بدل عشقى
فهد بغضب = و اللى زيك تعرف تعشق يا هناء…اللى زيك نبت شطانى مزروع بس جواكى الكره و الحقد و الغل وبس
هناء بخنقه = لا بعرف اعشق يا فهد و عشقتك برغم انك عدو ابوى…لكن انت عملت ايه عاد…رحت و حبيت البت دى وكأن قلبك لساه عاشقها حتا بعد كل السنين دى ومع انك متعرفش انها بنت عمك نور…لكن قلبك عرفها و عشقها نفس العشق اللى كنت بتعشقه ليها ونتم صغيرين…دلوقت بجا ودع حببت القلب يا فهد و شفها وهيا بتمو*ت قدامك عاد
فهد بجنون = مش هسمح ليكم تخدوها منى تانى واصل مهما حاولتو
وفجأه ضرب فهد ايد هناء على غفله فوقع منها السلا*ح على الارض ولسه هيهجم فهد عليهم ولكن رجالت احمد مسكو فهد و فضلو يضربو فيه فاجا عاصم و ماهر يبعدو الرجاله عن فهد راحو الرجاله هجمو على عاصم و ماهر كمان و هم يسددون اللكمات لبعض
فلاحظت يارا بأن دنيا فتحت اعينها فذهبت لها و فضلت تشاور ليها بأنها تنظر خلفها فقامت دنيا من مكنها بالعافيه وهيا مش عارفه تتنفس لا تتحرك وكأن جسمها متجلد مكانو
فلفت للخلف لتنصدم بذلك المنظر وهيا سانده على الزجاج وهيا بتنده على فهد بصوت يكاد يخرج منها وهيا بتضرب على الازاز بخوف على فهد…
= فههههد…فهههد بصلى…فهد اسمعنى…يا فههههد…ابعدو عنو يا كلا*ب حرام عليكم فهههههههد 😭
فجأه استمع الكل لصرينت البوليس و دخول الظباط للمخزن واخيرآ و فضل الظباط يطلقو الرصا*ص على رجالت احمد و كذلك هم لحد ما الظباط قدرو يسيطرو على الوضع و تم القبض على رجالت احمد و حطو الكلبشات فى ايد احمد و هناء وجروهم للبوكس بسرعه…
فجره فهد بسرعه على للصندوق وقال = دنيا حببتى…متخفيش هاخرجك من اهنه يا قلبى
بصت دنيا باختناق للصندوق وهيا مش عارفه تاخد نفس خالص ورجعت بصت لفهد وهيا عماله تتكلم لكن مكنش حد سامع كلمها…
فقال حسين بدموع و خوف ليخسر بنته تانى = دنيا بنتى حببتى…متخفيش يا قلب ابوكى…انتى هتخرچى من اهنه
فضل فهد يضرب بأيده على الزجاج باقوا ما فيه هوا و عاصم و ماهر بقوه وهما بيحولو يكسرو الازاز ولكن ببلا اي جوده فلصندوق ضد الكسر
اما دنيا فمكنتش سامعه اي حاجه خالص من كلام فهد و ذلك الراجل المسن و هيا طراهم بيضربو فى الصندق باقوا ما فيهم وكانت دنيا تتنفس بالعافيه و شفايفها زرقه بشده ووجهها شاحب الامو*ات وهيا تنظر لفهد وكأنها تودعه بأعينها وهيا سنده امام فهد على الحائط الزجاجى وتنظر لملامح حببها بدموع
فراحت جابت يارا بدموع حديده و فضلت تضرب فى الزجاج بدموع و خوف لتخسر اختها و كذلك صفيه بدموع كانت بتخبط فى الصندوق و تجاهلت حملها من شدت خفها على دنيا حتا حسين جاب خشبه وفضة يضرب فى الصندوق
فحرفيآ كان الكل بيحاول يكسر الزجاج بمحولات فاشله و دموع لا تتوقف وخوف شديد ليفقدو دنيا
ففجأه اخذت دنيا نفسها الاخير فتوقف فهد عن ضرب الزجاج فجأه بصدمه و يده غرقانه بالد*م وساند على الحائط الزجاج مكان ما دنيا سنده يديها…
فنزلت دموع دنيا وهيا تحرك شفايفا بالعافيه = سلام يا فهدى 🥀
وفجأه وقعت دنيا على الارض وهيا تزفر انفسها الاخيره ففتح فهد اعينه بصدمه و دموعه نازله بعدم تصديق وهوا يرا امامه روحه وهيا بتروح منه وهوا واقف يتفرج عليها فنزلت دموع الكل وهم بيضربو فى الزجاج بعدم يأس باقوا ما فيهم و فهد واقف مكانو ينظر لدنيا وهوا متنح…
فتقدم عاصم فجأه منه و ضربه بالبكس ليفوق فهد وقال = فههههد فوووق…اكده دنيا هتمو*ت
واخيرآ فاق فهد من صدمته وجت له فكره فراح جاب مسد*س رشا*ش من على الارض من بتوع رجالت احمد…
وقال بحده للكل = الكل يحاسب بسرعه
الكل سمع الكلام و بعدو عن الصندوق بسرعه وهم بيحمو نفسهم ورا اي حاجه صالبه
ففضل فهد يضرب رصا*ص عشوائى فى الصندوق لحد ما اخيرآ انكسر الصندوق تمامآ واصبح الزجاج فى كل مكان فجره فهد بسرعه على دنيا و كذلك الكل فشاف فهد بسرعخ نبض دنيا ولكن فتح اعينه بصدمه عندما لقا مافيش نبض لدنيا…
فقال بصدمه وهوا حاسس ان روحه بتروح = د ده م ما مافيش ن نبض
حسين بدموع = لع ارچوك يا فهد انقذلى بنتى بالله عليك يابنى…دنيااااا
يارا بانهيار = دنيا ارجوكى متسبنيش يا قلب اختك…دنيا فتحى عيونك بالله عليكى…دنيا مش انتى قويه هااا فيلا بقا اسبتى ليهم انك قويه وقومى بالله عليكى يا دنيا…قوووومى 😭
عاصم بزعييق = اسعاااااف حد يطلب الاسعااااف بسرررررررعه
نظر فهد لدنيا بدموع وقال = مستحيل تمو*تى وتسبينى يا دنيا…هتعيشى يعنى هتعيشى يا دنيا
وراح فهد مجمد اديه فى بعض وفضل يضرب على قلب دنيا بقو*ه و الكل عمال يفرك فى ادين و رجلين دنيا بشده و دمعهم لم تتوقف و فهد عمال يضرب على قلبها بدموع و رعب ليخسرها تانى والله ممكن يمو*ت وراها تلك المره لان حياتو من غرها عذ*اب
ففضل يضرب على قلبها اكتر من ربع ساعه بتصميم و دموع لحد ما اخيرآ شهقت دنيا بصوت عالى وهيا بتاخد نفسها واخيرآ فحضنها فهد بسعاده و دموع واخيرآ تنهد الكل براحه…
فقالت دنيا وهيا بتاخد نفسها بالعافيه = أأيه اللى ح حصل يا ف فهد؟
فهد بسعاده وهوا محاوض وجه دنيا بحب = ولا حاچه يا حببتى…الحمدلله على سلامتك يا قلبى…الحمدلله
فرح الكل بشده لرجوع الروح لقلب دنيا من تانى فاخيرآ جت عربيت الاسعاف و راح فهد شال دنيا و ذهبو جميعآ على المستشقى و دنيا مفرقتش حضن فهد و كل ده و فهد و الكل ميعرفوش حاجه عن اهلهم فى الصعيد
فكان الكل واقف قدام اوضت دنيا فنزلت يارا فجأه على ركبها على الارض بدموع وهيا حاسه ان رجليها مش شيلاها…
فنزل ماهر لمستواها بلهفه وقال = يارا حببتى مالك…انتى زينه
يارا ببكاء = لا مش كويسه يا ماهر…ازاى هبقا كويسه ونا كنت هاخسر اختى انهارده…وفجأه يطلع ليا واحد و يقولى انه ابويا…طب و ايمن ده مين…وطلمه انا و دنيا ولادك نور و ملك لأزاى الكل مفكرنا ميتـ*ـين هااا وانت ازاى عايش و بردو الكل كان مفكرك ميـ*ـت…انا هتجنن
حسين بدموع = انا يوم الحدثه اخدكم و نزلنا من العربيه قبل ما تنفجر وبعد اكده معدش فاكر حاچه واصل…غير من قريب فوقت لقيت حالى كنت فى غيبوبه ولقيت حالى فى مخزن احمد الهريدى…والله دى الحقيقه يابنتى
قامت يارا وقالت بحر*قت قلب و بكاء = متقولش يابنتى…احنا مش بناتك…كنت فى غيبوبه هااا…احنا بقا كنا فى عذ*اب و بهدله و زل و اهانه و مرمضه…احنا كنا بنتمنا المو*ت كل يوم الف مره…ياريت كنا مو*تنا فى اليوم ده ولا كنا مرينا باللى مرينا بيه مع الراجل اللى اخدنا…مش عارفه اقولك ايه ولا احاسب مين على كل اللى عشناه ده…لكن الاهم عندى دلوقتي اختى دنيا…اطمن بس عليها لان لو حصل حاجه لدنيا فنا كمان همو*ت معاها 😭
ودفنت يارا وجهها فى اديها وفضلت تعيط بحر*قه و الكل ينظر لها بحزن فاجا ماهر يقرب من مراته لكن حسين منعه وقرب هوا من يارا ومسك اديها…
وقال بدموع = سمحينى يابنتى…انا اسف يا قلبى على كل اللى عشتيه انتى و دنيا بسببى…ارجوكو سمحونى يولادى…انا انا اسف جوى جوى
قرب عاصم بدموع من ابوه وقال = بلاش تتأسف يابوى…انت مغلطش لتتأسف اكده عاد…حمدلله على سلامتك يا غالى الحمدلله انك لساك عايش…الدنيا كانت وحشه جوى من غركم يابوى
وحضن عاصم حسين بدموع الفرحه لعودة والده فنظرت يارا بدموع لهم فكان حسين ضامم ابنه عاصم بيد ففرد اليد التانيه بنظرات تمتلأ بالحنان لبنته يارا فنظرت يارا بتردد لماهر فابتسم ليها ماهر بتشجيع فاترمت يارا ببكاء فى حضن والدها وحسين ضامم ولاده الاتنين بفرحه و راحت قلب واخيرآ لسلامت عيالو فكان الكل ينظر لهم بابتسامه ففجأه خرجت الدكتوره من غرفت دنيا فجره فهد عليها بسرعه بلهفه…
وقال = طمنينى يا دكتوره…مرتى بقت زيينه صوح
الدكتوره بابتسامه = الحمدلله مدام حضرتك بقيت بخير…وكويس جدآ ان اللى حصل ده مأثرش على الجنين
نظر لها الكل باستغراب فقال فهد بعد استوعاب = چ چنين ايه (ثم كمل بلهفه = هيا دنيا حامل…صوح يا دكتوره
الدكتوره بابتسامه = ايوا حضرتك المدام حامل فى شهرها التانى…ربنا يقومهالك بالسلامه
وتركتهم الدكتوره ومشت ففرح الكل بشده لدنيا ففضلت صفيه تصغرت بسعاده والكل يهلل بسعاده و قعدو يبركو لفهد فتركهم فهد و دخل بسرعه لدنيا…
وقال بعشق و فرحه = حببتى الف مبروك يا مچننتى…قريب چدآ هتكونى اچمل ماما فى الدنيا دى كليدها
دنيا بحب = الله يبارك فيك يا فهدى…انا فرحانه اوى يا فهد…انا خلاص كدا بقا جوايا حته منك يا فهد الصعيد
فهد بعشق سند جبهدو على جبهدها وقال = ايوا ياقلب فهد الصعيد…انا بعشقك عشق الچنون يا هاربتى المچنونه 🥰
دنيا بعشق = ونا كمان بحبك يا فهد الصعيد ❤
ابتسم فهد بفرحه وقرب منها وهوا يقبلها بعشق و لهفه و فرحه لا توصف ففجأه ابتعد عن دنيا عندما دخل الكل فجأه…
فقال ماهر بمرح = يوووه شكلنا اكده دخلنا فى وقت مش مناسب
ضحك دنيا و فهد باحراج فجرت يارا على دنيا و حضنتها بلهفه هيا و صفيه و عاصم و حسين وقفين بصين لبعض…
فقال فهد بابتسامه = دنيا…فيه حاچه اكده لازم تعرفيها عاد…ده عمى حسين اللى فكرنا انه متوفى و الحقيقه ان احمد الهريدى كان حبسه عنده طول السنين دى عاد و يبجاااا….
دنيا فجأه بهدوء = ابويا انا و يارا…مش كدا يا فهد
انصدم الكل من هدوء دنيا وهيا بتتكلم فقالت يارا بصدمه = ونتى تعرفى منين انه ابونا يا دنيا
دنيا بسخريه = ده على اساس ان كان صتكم واطى بره يعنى…سمعتكم وانتم بتتكلمو يا اذكا اخواتك…بس بعيد عنكم جدتى نحست صدمات فمش متفجأه لكن طول عمرى عمدآ بتمنه اطلع انا و يارا مش ولاد ايمن الجز*مه ده و طلعنا فعلآ مش ولادى فنا هزعل واعيط زى الكأيبه دى ليه…دا الحمدلله اننا مش تبع الراجل ابن التيت ده…لكن اللى مزعلنى فى الموضوع انى طلعت اخت الواد الكشر ده
ضحك بشده كل اللى فى الاوضه مابين ضرب عاصم كف بكف بغيظ من المجنونه دى اللى حتا فى تعبها بتشاكس فيه الهبله دى…
فحضن حسين بنته دنيا بفرحه لا توصف وقال = حمدلله على سلامتك يا قلب ابوكى و الف مبروك يا حببتى
دنيا بابتسامه = الله يسلمك…و حمدلله على سلامتك انت كمان
حسين بحنان = الله يسلمك يا نضرى
فجأه دخلت بسينه الاوضه وهيا بتصغرت وقالت = لولولولولولولولولى حمدلله على سلامتك يا فوزيه ياختى
دنيا بضحك = هههههههه الله يسلمك ياختى…اوعى تكونى قولتى لبنت من البنات مش نقصين خضه و بهدله
ماهر بغيظ = بهدله…تحنا اللى طلع عنينا لما لقناكو ياللى تنشكو
دنيا بتذكر و جنون = اه صحيح فكرتنى تنا كنت نسيا (وفجأه قالت بغضب = انت ازاى تحضنى و تبسنى كدا وانا اصلآ عوزه اطلق منك يا كذاب يا واطى انت…انا لسه مش مسمحاك عشان تعاملنى كدا عادى وولا كأنك عملت حاجه
طبعاً كل الكلام ده كان لفهد اللى كان مصدوم من تحولها المفاجأ كدا…
فقال للكل بتوجس = تخيلو ان دى شخصيت دنيا الحقيقيه…لا و الاخت حامل وفيه لسه 9 شهور هرمنات حمل وكده 🤦🏻‍♀️
ضحك الكل بشده فقال ماهر بضحك = ههههههههه شيل يا معلم
فهد بتوجس = منا عارف انى لابس لبسه سواد ياخويه 😫
دنيا بلامبلاه = والله اذا كان عجبك
فهد بعشق = ماهو كمان عاچبنى و على قلبى زى العسل والله ياقلب فهدك…اعملى فيا زى منتى عوزه بس حسك تبعدى تانى يا قلب فهدك
ابتسمت دنيا بحب فأخدها فهد فى حضنه براحه واخيرآ وكان عاصم اخد صفيه كمان فى حضنه و كمان ماهر وعمل فهد اجرأت الخروج وودعت البنات بسينه ومشم فى عودتهم مجددآ لقصر عزام العزيزه
فكانت چليله نزله من على الدرج لتتفاجأ بدخول فهد و الكل بعيون تلمع بفرحه ولم تلاحظ حسين فانصدم الكل من منظر القصر اللى كان متبهدل…
فقالت چليله بسعاده = لولولولولولولولى حمدلله على سلامتكم يا غاليين…بجا اكده يا بنات تمشو و تحرقو قلبنا عليكم عاد يا مچانين انتم
وحضنت چليله دنيا و صفيه براحه فنزلت فوزيه و الكل بفرحه وفضلو يىحبو بالكل وكل ده و دنيا و يارا بصين لچليله بحب و فرحه ان تلك المرأه الحنونه والدتهم…
فقال ماهر بصدمه = هوا فيه ايه اهنه اكده…ايه حصل فى الدار
فهد بصدمه = ومال دراعك ياخوى…انت زين
عزام بابتسامه = كلنا زى الفل ياولدى و حمدلله على سلامتكم يا غاليين
فجأه نزلت زهراء وهيا شيلا بنتها ومعاها چنات فقالت زهراء = انا قولت انزل اسلم طلمه محدش سأل و جبت معايا ضيفه صغننه
اتفاجأ الكل بتلك الملاك الصغير على يد زهراء فقامو البنات بشوفو البنت بفرحه و بارك الكل لزهراء و عز بسعاده لا توصف فراحت دنيا غمزت لفهد بابتسامه…
فقال فهد = شكل انهارده يوم مليان بالمفجأت عاد…فيه عندنا تالت مفجأت كل مفجأه احلا من التنيا عاد
فوزيه = صوح…طب قول يولدى ايه هيا المفجأت دى عاد…عوزين الفرحه تبقا معششه فى دوار العزيزه اكده و مترحش واصل
دنيا بابتسامه وهيا بصه لچليله = هتبقا معششه العمر كلو يا ماما الحجه…هااااا جاهزه للمفجأه يا ماما چليله
چليله بحنان و استغراب = ماما…جميله جوى ماما من خشمك يا قلبى…بس ايه هيا المفجأه دى عاد؟
فجأه من عند باب الدار = انا المفجأه الاوله يا چليلة قلبى
الكل انصدم من وجود حسين العزيزه قدمهم فقامت چليله و الكل بعدم تصديق اللى شيفينه…
فقالت چليله = ح حسين…أأنت عايش صوح صوح ولا عنيا بتخدعنى عاد
قرب حسين من چليله ومسك اديها وقال = لا عنيكى مش بتخدعك يا چليله…انا لسه عايش و قدامك اهه
فضلت چليله تحرك اديها على حسين بعدم تصديق و اترمت فى حضنه بسعاده و دموع فابعدها حسين ومسح دمعها بحنان و عشق فقرب عزام من اخوه و حضنه بفرحه وكمان الكل بسعاده عارمه و استغراب فى نفس الوقت فقال ليهم فهد اللى حصل وكمان عزام قال ليهم اللى حصل فى القصر من احمد الهريدى و اخواته…
فقالت صفيه بصدمه = حسبن الله ونعمى الوكيل فيهم…يلا يستهلو اللى جررهم عاد ولاد اللزينه دول
چنات بحماس = هااا مقولتوش بجا…ايه المفجأتين التنيين عاد
سالم بضحك = بطلى فضولك ده عاد يا قلبى الواد هيطلع فضولى زى امه اكده
چنات بذمجره = يطلع زى امه عادى…ولا امه مش عجباك يا استاذ سالم
سالم بعشق = لا امه على عينى و على راسى وفى قلبى كمان يا قلبى انا
فجأه قام حسين وضم يارا بيد و دنيا بيد وقرب من چليله وقال = مش انا بس اللى اتنقذت من الحدثه يا چليله…احب اقولك ان بنتنا لساهم كمان عيشين وكانو معاكى وفى حضنك تحت سقف بيت واحد طول الفتره دى ونتى مش عارفه انهم بناتك يا چليله
لمعت الدموع فى اعين چليله وهيا بصه لدنيا و يارا والكل متفاجأ من كلام حسين لچليله و البنات حطه اديها على بقها…
فقالت چليله بدموع = تقـ تقصد ان ان دنيا و يارا هما نور و ملك بنتنا يا حسين صوح مش اكده
يارا بدموع = صح يا ماما…احنا طلعنا بناتك…فى يوم اتمنيت لو كان عندى ام زيك حنونه…ومعرفش ان امنيتى طلعت بجد و طلعتى امنا بجد
نزلت دموع چليله بفرحه وهيا حاسه ان قلبها هيقف من شدت فرحتها واخدت بنتها فى حضنها بسعاده وفضلو البنات تصغرت بسعاده لا توصف فى ذلك اليوم الذى يمتلأ بالمفاجأت ليرمى لهم فهد فجأه خبر حمل دنيا اللى ختم بيه ذلك اليوم الجميل على عائلت العزيزه بعد كتير من المعناه و الحزن ليجبر الله بخاطر كل قلب مكسور او حزين و تتلقا الاحباب من تانى تحت سقف واحد سقف العشق سقف الصدق سقف الغرام سقف الاشتياق و انغلق كل باب غرفه على كل حبيبين و داخل ذلك الباب فرحه لا توصف فأخيرآ معدش للحزن او للشر مكان داخل قصر عزام العزيزه…
.. فى جناح فهد ..
تمدت فهد براحه على السرير وهوا اخد دنيا فى حضنه وحاطت اديه على بطنها بسعاده…
فقالت دنيا بحب = تعرف انى اكتشفت انى مبقتش اعرف انام غير فى حضنك يا فهدى…كنت الاول بهرب منه دلوقتي عوزه اهرب من الدنيا كلها و الجأ ليه
فهد بعشق = مش عارف حياتى كانت هتبجا عامله ازاى من غيرك يا قلبى…انتى هديه جتلى فى اكتر وقت كنت فيه حزين و عايش فى خدعه لتيجى تفتحى عيونى عاد و تعرفينى معنى العشق الحقيقى اللى من غير تمثيل او خداع او استغلال او طمع او انانيه
دنيا بابتسامه = ياااااه كل ده انا عملتو فيك يا مچرم انت هههههههههه
ضحك فهد بشده وقال = ما تلمى حالك بجا يا حر*مه 😂
دنيا بغيظ = تانى حر*مه…تانى حر*مه يا راجل انت
ضحك فهد وقال = خلاص خلاص اهدى اكده و متزعليش يا قلبى ونامى بجا و نيمى ست نور عاد
دنيا بعشق = لو جت بنت هنسميها نور!
فهد بعشق = اكيد طبعآ…( نور فهد عزام العزيزه ) قلب ابوها ❤
دنيا بابتسامه = اممم ولو جه ولد هنسميه فارس ( فارس فهد عزام العزيزه ) روح قلب امه 🥰
فهد بغيره = مافيش غيرى انا اللى روح قلبك يابت امال
ضحكت دنيا وقالت = طبعآ يا روح و عمر و قلب دنيا ❤
فهد بعشق طبع قبله على خدها وقال = طب يلا عشان تنامى…تصبحى على الجنه
دنيا بحب = وانت من اهلها…( بعد وقت ) فهد هونتا نمت 🤔
ضحك فهد بشده وقال بحب = لع مستنى سؤالك يا قلبى…هااا ايه سأل اليوم بجا؟
دنيا بابتسامه = لا ماهو هيكون اخر سؤال بقا…ياترا الكاتبه زهرة الندى هتعمل لينا جزء تانى ولا ايه؟
فهد بحيره = مش عارف…بس الاكيد انها هتنزل بروايه ورا الروايه دى بس جامده موووو*ت جوى
دنيا بثقه = ده الاكيد عند ملكة الروايات الكاتبه زهرة الندى 😘👑❤❤❤
( تمت .. بحمدالله ) 😉😂😘😘😘

 

 

• لقراءة باقي فصول الرواية أضغط على (رواية فهد الصعيد والهاربة المجنون)