رواية الغريبة نهلة وحازم الفصل الثالث والأربعون 43 بقلم غيوم الشوق

البارت الثالث والأربعون

استيقظت نهله مبكرا و كان حازم لا يزال نائما فنزلت لتناول الفطور مع الجميع حتى لا تزيد المشاكل مع حمـ.ـا.تها. وجدت الجميع يجلسون عدا فارس الذى كان يحتسى الشاى و هو واقف.
نهله صباح الخير.
الجميع صباح النور.
ثريا أمال فين حازم
نهله مبتسمه لسه نايم.
ثريا طيب مش كنتى صحيتيه و لا هتسيبى جوزك يفطر لواحده
همت نهله بأن ترد و لكن فارس قاطعهما موجها كلامه لنهله.
فارس نهوله بعد الشغل النهارده هنروح مشوار.
و غمز لها.
نهله مبتسمه اوكى.. هتعدى عليا و لا انا اقابلك.
فارس لا هجيلك على الساعه خمسه لما ارنلك اخرجيلى.
نهله اوكى.
ثريا بإستغراب رايحين فين
فارس مشوار خصوصى.. نغم هتيجى معايا الشركه و لا هتروحى بعربيتك
نظرت له نغم بإستغراب.
فارس مستغربه ليه فى حاجات لازم نناقشها عشان الشغل فممكن نستغل الوقت و احنا فى الطريق.
نغم اوكى.
ندى محاولة اغاظة فارس ايه يا استاذ فارس و انا مش عاوز تتناقش معايا فى حاجه
فارس مبتسما لفهمه ما تلمح اليه لا انتى روحى لوحدك يمكن عندك قصايد و لا روايات عاوزه تقريها.
تدرج لون وجه ندى بالأحمرار من خجلها و لم تسطع ان ترد. ضحك فارس بشـ.ـده عليها.
فارس يالا يا نغم.
نغم طيب ما انا ملحقتش افطر.
فارس يالا بس.
استأذنت نغم من الجميع و ذهبت مع فارس.
ثريا نهله.. انتى متعوده تخرجى مع فارس كتير
نزل حازم ليسمع هذه الجمله و قبل ان تجيب نهله
حازم اه نهله و فارس بيخرجوا كتير سوا.
حركت ثريا وجهها بعدم رضا و لم تقل شيئا.
حازم امال فين فارس
ندى مشى هو و نغم راحوا الشركه و انا هحصلهم دلوقتى.. عن اذنكم.
حازم باى ندوش.
ندى مبتسمه باى يا زومه.
حازم هامسا لنهله هـ.ـر.بتى منى و نزلتى من غير ما تصحينى ليه
نهله و انا ههرب من ايه يعنى مرضتش اتأخر على الفطار فى اول يوم لمامتك معانا.
حازم و اكيد صبحتك احلى اصطباحه.
نهله مبتسمه بصراحه مقصرتش بس فارس لحقنى و مدهاش فرصه تكمل.
حازم لا و فارس ميتوصاش.
ضحكت نهله على تعليقه.
ثريا اقوم انا بقى و اسيب العرسان يفطروا براحتهم.
نهله بإحراج لا يا طنط ايه اللى حضرتك بتقوليه دا خليكى انتى منورانا.
ثريا لا معلش شكلكم عاوزين تتكلموا براحتكم.
خبطت نهله حازم فى ذراعه لكى يقول شيئا لوالدته لكنه التزم الصمت فغادرت ثريا السفره.
نهله ايه انت فضلت ساكت كدا ليه
حازم لأنها لو كانت فضلت قاعده مكنتش هتسكت.
نهله برضه ميصحش.
حازم صدقينى انا بعمل الصح.. عشان تتعود انها متتدخلش فى حياتنا.
نهله انت حر يا حازم دى مامتك.
حازم ايوا انا حر ممكن بقى تسيبك من الكلام دا و تفطرينى.
نهله طيب ما تاكل الفطار

قدامك اهه.
حازم لا انتى اكلينى.
نهله حازم انت رجعت بيبى
حازم اه مش انتى خلصتى اكل و هتسبينى افطر لواحدى.
نهله ما انا هفضل قاعده معاك.
حازم بعتاب يعنى مستكتره عليا تأكلينى بأيدك
نهله و لو مامتك شافتنا هيبقى شكلنا ايه
حازم مش هتشوفنا امال انا سيبتها تقوم ليه.
نهله شرير.
حازم ماشى شرير شرير.. انتى بقى طيبه و هتدلعى جوزك حبيبك و تأكليله بأيدك.
نهله حاضر بس على فكره انا لما اتجوزتك كنت فاكراك عاقل لكن طلعت المظاهر بتخدع فعلا.
ضحك و قبل يدها و بدأت تطعمه كما طلب منها. كانت ثريا تلحظ تصرفاتهما من بعيد دون ان يشعرا بها و كانت تستشيط غضبا.
تحرك فارس بالسياره و لم يتحدث مع نغم مطلقا.
نغم مش كنت بتقول فى حاجات فى الشغل عاوز نتكلم فيها.
فارس لا مفيش بس انا معرفتش افطر فى البيت عشان مقعدش مع مدام ثريا فقولت نروح نفطر سوا فى اى مكان.
نغم بس دا مش حل مش كل يوم هنفطر بره.
فارس لا كل يوم هنفطر بره.
نغم اوكى.
وصلا لمطعم اختاره فارس ليتناولا فيه الفطور. و فى خلال انتظارهما رن هاتف فارس ليجد رقم تامر.
فارس يييييييي دا عاوزه ايه دا كمان.
نغم مين
فارس تامر بيه
نغم طيب ما ترد عليه.
فارس مانا هرد اهه.. الو.. ايه انت حلمت بيا و انت نايم و لا ايه.. اه صاحى و فى طريقى للشغل.. انا و نغم .. ليه خير.. معلش يا تامر احنا عندنا شغل كتير اليومين دول و عشان كدا خرجنا امبـ.ـارح عشان هننشغل اوى الفتره الجايه و قولنا نغير جو.. صدقنى مش هينفع خالص بس شكرا انك فكرت فينا.. سلام يا باشا.
نغم ايه كان عاوز ايه و ليه قولتله انا و نغم
فارس بعصبيه كان عاوز يعزمنا على الغداء فى النادى.
نغم و شكلك موافقتش.
فارس اه.
نغم ليه.. مش انت مبتبقاش عاوز تقعد كتير مع مامتك.
فارس كدا مزاجى.. مستغلسه.. مش عاوز اقعد معاه.. انا حر.
نغم بالعكس هو لذيذ اوى.
فارس لنفسه مش لينا.
نغم بس كان المفروض تاخد رأيى طالما كنا معزومين احنا الاتنين.
فارس ليه حضرتك كنتى ناويه تروحى لواحدك لو انا مش رايح.
نغم عادى يعنى ما هو الغداء فى النادى.
فارس بغيظ اتفضلى حضرتك الموبايل لو عاوزه كلميه و قوليله عاوزه اجى اتغدى معاك يا تيمو.
نغم لا خلاص هيبقى شكلها وحش.
احضر النادل الفطور فى هذا الوقت.
فارس طيب اتفضلى كلى بسرعه خلينا نروح الشغل.
فى الخامسه كانت نهله مستعده و فى انتظار فارس و عنـ.ـد.ما رن لها على هاتفها ذهبت لتودع حازم الذى كان يجلس مع والدته.
نهله حازم انا خارجه لفارس خلاص رنلى.
حازم هتتأخروا
نهله لا ساعتين تلاته بالكتير.
حازم اوكى يا حبيبتى خلي بالك من نفسك.
نهله مبتسمه اوكى .. عن اذنكم.
ثريا بتهكم ربنا يوفقكم.
تعمد حازم تجاهل طريقتها و شعورها تجاه خروج اخيه و زوجته و لكنها لم تترك له هذه الفرصه.
ثريا و انت بقى عادى كدا يعنى
حازم بنفاذ صبر عادى ازاى مش فاهم
ثريا يعنى سايب مراتك كدا براحتها تخرج مع راجـ.ـل تانى.
حازم بعصبيه الراجـ.ـل اللى بتتكلمى عنه دا يبقى اخويا و ابن عمها يعنى زى اخوها و انا عارف هما خارجين ليه و رايحين فين و واثق فى الاتنين.
كانت نغم تدخل من الباب فى هذا الوقت فقد كانت عائدة من العمل مع فارس و وقفت تتحدث مع نهله قليلا على باب الفيلا ثم دخلت لتستمع لحديثهما.
نغم لما الاتنين دول يبقوا زى الاخوات و بيحترموا نفسهم و بيحترموا بعض و خارجين قدام الناس يبقى مفيش مشكله.
ثريا نغم اللى اعرفه عنك انك بنت كلاسى و بتفهمى فى الذوق و مش المفروض تتدخلى فى كلام بين ام و ابنها.
نغم لا انا مش بفهم فى الذوق و الكل عارف عنى دا و لما الكلام يبقى عن حد مش موجود و اسمعه بودنى لازم اقول رأيي بصراحه.. على العموم يا طنط كل واحد بيفكر بالطريقه اللى بتعكس شخصيته هو.
ثريا بعصبيه شـ.ـديده انتى قصدك ايه
نغم حضرتك فهمانى كويس يا طنط.. عن اذنكم انا طالعه اوضتى.
و تركتهما و صعدت إلى غرفتها.
حازم ماما انا فهمتك قبل ما تيجى ان مينفعش تتدخلى فى شئوننا و لو انا بقدر اعمل كنترول على نفسى مش هقدر اجبر الباقى يعملوا كدا.. انتى جايه على حياه و على ناس عايشين مع بعض و مستقرين مينفعش تيجى فجأه تتدخلى فى حياتنا و كمان تخونينا.
ثريا بس انا امكم.

لقراءة باقي فصول الرواية أضغط على (رواية الغريبة نهلة وحازم)

البارت الثالث والأربعون

اترك تعليقاً إلغاء الرد