رواية أمواج البحر الفصل العاشر 10 بقلم عهد عامر

الفصل العاشر♡
جريت عليه بكل لهفة وحاولت تفوق فيه لغاية ما فاق شوية، رفعته بصعوبة وخلته يسند عليها لغاية ما دخلت اوضة النوم وقعدته على السرير وبسرعة جابت لبس ليه
بحر: يامن… حاول تغير هدومك
يامن بهذيان: مش قادر
قربت منه بحر ولمسته لقيته سخن جدا
بحر: يا خبر… انت سخن اوى، لازم ع الاقل تاخد دوش
يامن بتعب : مش قادر يا بحر
بحر: طيب… طيب تعالى اسند عليا، يلا
خدته ودخل الحمام وغسلتله وشه وخرجته بره تانى وحاولت تغيرله هدومه وغيرتهاله وهى هتموت من الكسوف.
رجعت دماغه لآخر السرير وغطته كويس وبسرعة مسكت فون يامن وحطته على الشاحن واول ما فتح رنت على عمر اللى كان لسه داخل البيت بعد ما وصل مريم.
عمر: اهلا بالبيه…. تعمل العملة وتخلع وتسيبنى
بحر: استاذ عمر… انا بحر
عمر باستغراب: بحر؟ انتى بتتكلمى ليه من فون يامن؟
بحر: لو سمحت يا استاذ عمر انا محتاجة دكتور ليامن بسرعة
عمر: ماله يامن؟
بحر: دخل واغمى عليه مرة واحده وجسمه سخن اوى، الحقه بسرعة
عمر بسرعة: طيب، طيب انا جاي بسرعة.
قفلت معاه بحر ولبست اسدالها ودخلت المطبخ جابت طبق وحطت فيه ماية وخل وجابت فوطة وقعدت جنب يامن وبقيت تعمله كمادات لغاية ما الدكتور وصل ومعاه عمر.
خرجت برة الاوضة تستناهم وفتحت باب الشقة، وفضلت رايحة جاية قلبها واجعها عليه اوى، لما شافته بيقع قدامها حست بروحها بتتسحب منها، معقول تكون حبته؟ هى اه حبته وعشقته كمان.
بحر : يخف بس،، يخف وهعترفله بكل حاجة.
شوية وخرج الدكتور اللى قاله ان عنده حمى ولازم يتحط تحت الدوش ويرتاح من اى ضغط يومين او تلاته بالكتير لغاية ما الحرارة تنزل.
الدكتور:لازم ياكل كويس،الاكل مهم الفترة دى ويمشى على العلاج ده،ولو لا قدر الله سخن زى كده تانى الحقن دى هتبقى احتياطى ليه مع الدوش البارد.بعد اذنكم
مشى الدكتور ودخل عمر ليامن وخده بمساعدة بحر وحطه تحت الدوش وبحر جابت هدوم ليامن ورجعت ادتها لعمر ودخلت المطبخ تجهز شوربة خضار سريعة ليامن لغاية م عمر يخلص.
رجعت الاوضة كان عمر خلص ورجعه تانى السرير بعد ما غيرله هدومه ونيمه.
عمر: انا هروح اجيبله العلاج، خدى بالك منه
بحر: حاضر، شكرا لحضرتك تعبتك.
عمر: ولا اى حاجة ونزل جاب العلاج بسرعة وطلع كانت بحر خلصت الشوربة وخدت منه العلاج وعمر مشى وهى خلعت الاسدال ودخلت المطبخ غرفت الاكل وجابته ودخلت لعمر كان نايم، حطت الاكل على الكمودينو وقعدت على طرف السرير.
بحر بصوت هادى : يامن….. يامن
يامن: هممممم
بحر: قوم كل عشان تاكل الدوا
يامن بتعب: عايز انام.
بحر: معلش كل حاجة بسيطة ونام براحتك عشان الدوا…. يلا
فتح عنيه بصعوبه وكانت الحرارة هدت منه شوية ساعدته بحر يقعد وحطت المخدة ورا ضهره وجابت الصنية وحطتها على رجله.
يامن بتعب: انا معنديش اى استعداد أأكل نفسى، ف يا اما تأكلينى يا تسيبينى انام.
بحر: لا خلاص هأكلك.
ابتسمت وخدت معلقة شوربة وحطتها فى بوقه
يامن: مش بحب شوربة الخضاار
بحر ابتسمت وحست انها بتراضى فى طفل.
بحر: معلش كلها انهارده وبس وبكره هعملك الشوربة اللى بتحبها، عشان تخف
يامن: طعمها وحش
بحر: مفيش نعمة من ربنا وحشة، جرب تاكلها وتستلذ بكل الخضار اللى فيها، استنى انت مش بتحب البطاطس؟
يامن: اه
بحر وهى بتمد ايديها: آدى بطاطس اهو
يامن: حلوة اوى
بحر: بتحب الجزر والبسلة؟
يامن: جدا
بحر: آدى الجزر والبسلة هههه
يامن: حلوين برضو
بحر: بتحب الكوسة؟
يامن: اه بس بحبك انتى اكتر.
اتكسفت بحر ووشها حمر خلت يامن يبتسم على شكلها وبقيت تأكله من غير ما تتكلم.
يامن: تعرفى ان شكلك حلو اوى، مش شكلك بس، انتى كلك على بعضك حلوة يا بحر
بحر: ايه الحلو فيا؟
يامن: دافية، وهادية وجميلة وحنينة، كل حاجة فيكى حلوة وتتحب، عشان كده انا بحبك كلك على بعضك.
ابتسمت بحر بحب وكان خلص أكله قامت وحطت الصنيه على الكمود وجابت الادوية وادتله اللى معادهم دلوقتى.
بحر وهى بتغطيه: يلا يادوب تنام دلوقتى، حاسس نفسك احسن؟
يامن: ايوة… شكرا يا بحر.
بحر: مفيش بينا شكر، قوم انت بس بالسلامة وكل حاجة هتبقى تمام.
يامن: ممكن اطلب منك طلب؟
بحر: قول
يامن: نامى جنبى انهارده، او على الاقل خليكى جنبى لغاية ما أنام.
بحر: حاضر، هدخل الصنيه المطبخ واجيلك.
دخلت الصنية المطبخ ورجعتله لقيته موسعلها مكانه اللى كان نايم فيه
بحر: ليه كده؟
يامن: عشان دافى ومتبرديش
ابتسمت بحر على حنيته ودخلت السرير نامت مكانه وبقيت ساندة دماغها على دراعها وبصاله
يامن: اقريلى قرآن
بحر: عنيا.
اتعدلت فى قعدتها وجابت المصحف اتفاجأت بيامن بيحط دماغه على رجليها.
يامن: العبى فى شعرى وانتى بتقرئى
بحر بابتسامة: حاضر.
جابت سورة يوسف وبقيت بتقرأها بصوت جميل وهادى خلى يامن يطمن وينام فى هدوء على رجلها وهى بتلعبله فى شعره.
حست بنومه وصدقت وسابت المصحف وبقيت تتأمل فيه وهو نايم وقلبها بينبض بسرعة اوى، قربت من دماغه وطبعت بوسة رقيقة، وكملت لعب فى شعره لغايه ما غلبها النوم وهى قاعده ويامن نايم على رجلها.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡••••••••••
عند عمار….
قاعد فى شقته ومعاه واحدة، وكان بيشرب وباصص قدامه بشرود
سوسو وهى بتحط ايديها على كتفه: مالك يا باشا مش فى المود ليه؟
رائف: حلى عنى دلوقتى
سوسو: يوه، تعالى بس وانا اروقك
رائف بغضب: مش فاضى لاشكالك، ابعدى بقا.
بعدت سوسو وكانت بتشرب سجاير جنبه.
رائف: اه بس لو اعرف ايه اللى حصل غلط عشان اقع الوقعة دى.
سوسو: انت بتكلم نفسك يا باشا؟
رائف: بت بقولك ايه، غورى من وشى
وخرجها بره البيت وقعد يفكر فى حل للمشكلة.
رن عليه عمار..
رائف: عملت ايه؟
عمار : مريم معزلة من بيتهم من 4 شهور والبت اللى كنا فاكرينها ساكنة الدور اللى فوقيها طلعت ساكنه مكان مريم وهى اللى امها اتقتلت، بعتلك صورتها على الواتس.
رائف: تعرفلى كل حاجة عنها من وقت ما ولدتها امها لدلوقتى.
عمار : بكرة هيكون على مكتبك كل حاجة يا باشا
رائف: تمام، المهم انك تختفى ومحدش يوصلك
عمار : أمان يا باشا.
وقفل معاه وفتح صورة بحر وبصلها.
رائف: طاب ما البت قمر اهى، وماله نتسلى شوية ميضرش
وبقى يشرب فى الكاس اللى فى ايده وهو بيكبر صورة بحر….
♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕.
فى مكان تانى أول مرة نروحله….
كانت نايمة جنب جوزها وفى لحظة قامت مذعورة وهى بتعيط: ياامن
محمود وهو بيفتح النور جنبه : بسم الله، مالك يا رقية فيه ايه؟
رقية بعياط: يامن، يامن يا محمود
محمود: ماله؟
رقية: ابنى مش كويس ي محمود، كلمه عايزة اطمن عليه
محمود بحزن: مانتى عارفة انه كل م يعرف اننا عرفنا رقمه بيغيره ومش عايز يكلمنا
رقية: قوله امك عايزة تكلمك وتطمن عليك مش هيقولك لا عشان خاطرى
حضنها محمود يهدي فيها..
محمود: طيب اهدى يا حبيبتى، اهدى والصبح اكلمهولك
رقية: يا رب يبقى بخير يا رب، منه لله اللى كان السبب فى بعدك عنى يابنى
محمود: قصدك ايه يا رقية؟
رقية: قصدى اللى فهمته يا محمود لو مكنتش اللى ماتتسمى اتبلت على ابنى البلوة دى كان زمانه فى حضنى ومكنش ابوك طرده من البيت.
محمود: ولازمته ايه الكلام ده دلوقتى؟
رقية: لازمته ان ابنى بقى بعيد عن حضنى وعن حضن اخواته، لازمته ان ابنى ليه 9 سنين واكتر معرفش عنه حاجة غير من بعيد لبعيد عشان ميعرفش اننا مراقبينه، حتى لما خدنا بيت بعيد عن بيت العيلة وابوك مات مترحمناش.
محمود: كل شئ مقدر ومكتوب يا رقية، قومى اتوضى وصلى ركعتين وادعى بالصلاح لابنك، وبعدين مانا روحتله شغله وطلبت منه ييجى ويعيش معانا وهو رفض.
رقية: من قهرته يا عين امه، اللى حصله مننا مش سهل يا محمود
دموع محمود نزلت على حاله وحال ابنه وقام اتوضى وصلى هو ورقية وبقيوا يدعوله.
يتبع……